Wrocławski wydawca Jan Akielaszek zwrócił się z dramatycznym apelem do parlamentarzystów wrocławskich: Ratujcie wydawnictwo Ossolineum! „Ani zabory, wojny, ani komunizm nie zniszczyły księgarń Ossolineum, mimo jawnie patriotycznej działalności wydawnictwa”. Argument, że Ossolineum od dziesięcioleci publikowało książki „jawnie patriotyczne” to dostateczna przesłanka, by wystąpić w obronie tej szacownej oficyny. Siłą rzeczy musiał on wywołać reakcje zatroskania. W obronie „jawnie patriotycznego” Ossolineum wystąpił poseł Jerzy Szmajdziński i… złożył w tej sprawie interpelację, na którą odpowiedział minister kultury Bogdan Zdrojewski. Poinformował on posła Szmajdzińskiego, że nie będzie spłacał długów skomercjalizowanego wydawnictwa, bo nie widzi ku temu najmniejszych powodów, a następnie przekazał sprawę Adolfowi Juzwence, dyrektorowi Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, który wytłumaczył posłowi Szmajdzińskiemu w sposób przystępny, że „tu działają prawa rynku. Wydawnictwo jest firmą, a nie fundacją, jak Zakład Narodowy, więc nie może być wspierane z budżetu państwa”. Na takie dictum posłanka Iwona Śledzińska-Katarasińska, która wcześniej również wyraziła zaniepokojenie, wolała już nie eskalować interpelacyjnej aktywności i w celu nierozdrażniania ministra zrezygnowała z podobnego pytania, a na inne nie miała pomysłu. Jak łatwo zauważyć, wykonano dobrą, aczkolwiek nikomu niepotrzebną robotę: zatroskano się i pochylono nad losem „jawnie patriotycznej” oficyny, a następnie podjęto kroki, w konsekwencji zaś wszyscy poczuli się lepiej, zwłaszcza że właściciel Ossolineum, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, solennie zapewnił: „Staramy …