Rzadko się zdarza, aby w dzisiejszych bezpruderyjnych czasach album poświęcony kobietom mógł wywołać zamieszanie na rynku i dyskusje krytyków. Wszystko już widzieliśmy, wszystko znamy, a jak nie znamy, to włączamy komputer. Ale książka Stephena Bayleya wywołała wśród brytyjskich recenzentów furorę. Albo furię, zależy z jakiej perspektywy patrzymy. Bayley, historyk projektowania i autor prac dotyczących architektury, współtwórca londyńskiego Design Museum, które ufundował Terence Conran, wpadł na pomysł, by ocenić kobietę jako projekt właśnie. Jak sam przyznaje, nie była to wyłącznie jego koncepcja – tom „Woman as design” (Conran Octopus) pewnie by nie powstał, gdyby nie uwaga jego żony, dotycząca możliwości zanalizowania skomplikowanej budowy anatomicznej niewiasty pod kątem produktu. Zadanie ciekawe, ale ryzykowne, o czym Bayley przekonał się niebawem, gdy do skóry dobrały mu się feministki. Na froncie tej luksusowo wydanej książki (elegancka biała obwoluta z wytłoczonym zarysem kobiecych kształtów, gruba tektura okładki, sztywny papier, szlachetne kolory druku, świetne całostronicowe reprodukcje), tuż nad tytułem, znajduje się swoiste objaśnienie: „Before behind between above below”. To fragment Elegii XIX „Na idącą do łóżka” Johna Donne’a: „Pozwól dłoniom, niech błądzą jako dwaj włóczędzy/ Z tyłu, z przodu, powyżej, poniżej, pomiędzy”. Interesujący podział, tyle że Bayley, który uważa kobiece ciało za „majstersztyk projektowania”, trzymał się go zaledwie do połowy książki, potem poszedł na żywioł i wpakował do drugiej części wszystko, co mu się z kobietą kojarzyło: i czasopisma dla panów, i aktorki, i modelki mody czy kosmetyków, także rozważania antropologiczne i odrobinę futurologii. Feministkom mocno nie podobał …