Pana biografię zdeterminowało harcerstwo? Było bardzo ważne w mym życiu. Moi drużynowi – Janusz Ankudowicz i Andrzej Janowski – nie stosując natrętnej pedagogiki, nauczyli nas, czym jest najpierw działalność dla drużyny, a potem – dla szerszej wspólnoty, czym jest prawdziwy patriotyzm. Dzięki takim inicjatywom jak „Akcja Warmia i Mazury” mogliśmy zrozumieć także ludzi innych narodów, nawet Niemców. Moi drużynowi uczyli nas uczciwości, niewierzący Andrzej Janowski zwracał uwagę na to, że wierzący powinni zgodnie ze swymi zasadami chodzić do kościoła. Drużynowi „Czarnej Jedynki” budzili w nas patriotyzm, ukazując najpierw bohaterstwo Romualda Traugutta i innych powstańców, nie tylko tych z Powstania Styczniowego. Wdzięczny im jestem, że zapalaliśmy światła na grobach Powstańców Warszawskich, ale też na grobach tych, którzy polegli w walce z bolszewikami. Ale nie tylko drużynie zawdzięczam swój światopogląd. Bardzo ważne dla mnie były tradycje rodzinne, walka mojego ojca w Powstaniu Warszawskim, opowieści dziadków o tym, co robili w czasie pierwszej wojny światowej. Na moją postawę życiową wpłynęły także lektury oraz szkoła, do której chodziłem, a więc liceum im. Tadeusza Reytana. Zajmujące we „Wspomnieniach” wiele miejsca... Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku to liceum było jedną z najlepszych szkół w Warszawie, lecz wyróżniał je nie tylko wysoki poziom edukacji. Kilkoro spośród pedagogów uczyło w szkołach już w międzywojniu, wydaje mi się, że w „Polsce Ludowej” starali się kształcić młodzież tak jak dawniej. Inni, młodsi dostosowywali się do metodyki swych starszych kolegów. Niewątpliwie do utrzymania wysokiego poziomu szkoły przyczynił się dyrektor, Stanisław Wojciechowski. Dzięki temu, że chodziłem do tej szkoły w latach 19561960, wśród uczniów żywo były odbierane wydarzenia roku 1956 i powiew swobody, jaki wtedy miał miejsce. Wszyscy byliśmy przeciw stalinizmowi, nawet ci, których rodzice byli związani z panującym reżimem. Atmosfera szkoły spowodowała, że staliśmy się grupą prawdziwych przyjaciół. Wciąż utrzymujemy serdeczne kontakty, choć często dzielą nas poglądy …