Efekty nauczania w szkolnictwie zawodowym są nieustannie konfrontowane z potrzebami rynku pracy, wymaganiami pracodawców i zainteresowaniami potencjalnych uczniów. Z konfrontacji tych nauczanie zawodu nie wychodzi, niestety, obronną ręką. Treściom nauczania zarzuca się nieustannie przeładowanie programów teorią, mijanie się z możliwością nabywania umiejętności niezbędnych na konkretnych stanowiskach pracy oraz wyłączenie pracodawców z możliwości wprowadzania zmian w programach nauczania. Przygotowywane obecnie zmiany, zachodzące w szkolnictwie zawodowym, współfinansowane są ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Priorytetu III Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Wdrażanie zmian rozpocznie się od roku szkolnego 2012/20131. Modernizacja kształcenia zawodowego determinowana jest m.in. przez przekształcenia w gospodarce, globalizację, mobilność geograficzną i zawodową oraz wdrażane nieustannie nowe techniki i technologie. Komisja Europejska, uwzględniając skutki zmian technologicznych i starzenia się społeczeństwa, przedstawiła ocenę przyszłego zapotrzebowania na kwalifikacje do roku 2020.2 Wstępna analiza sugerowała, że we wszystkich zawodach i na wszystkich poziomach zatrudnienia wzrośnie popyt na umiejętności wyższe i wyspecjalizowane. Podstawą do sprostania wymaganiom pracodawców jest dobre wykształcenie ogólne, które stanowi bazę do podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Należy także usunąć niedostosowanie obecnego systemu kształcenia, w tym również kształcenia zawodowego, do potrzeb zmieniającego się rynku pracy oraz do standardów Unii Europejskiej. MENiS postuluje więc wiele zmian programowych i organizacyjnych, które sprostają oczekiwaniom rynku pracy. Tej inicjatywie ma służyć możliwość wprowadzenia w proces kształcenia zawodowego, pomijanych dotąd, mechanizmów zachęcających pracodawców do aktywnego uczestnictwa w procesie kształcenia kadr oraz organizowanie dla nauczycieli przedmiotów zawodowych staży lub praktyk we właściwych przedsiębiorstwach branżowych. Proponuje się również usprawnienie procedur tworzenia klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego3 poprzez możliwość zgłaszania nowych zawodów do klasyfikacji przez organizacje branżowe pracodawców lub stowarzyszenia zawodowe, a więc jednostki jak najbardziej uprawnione jeśli chodzi o kompetencje zawodowe do powyższych działań. Taka możliwość przyspieszy proces dostosowywania klasyfikacji zawodów do potrzeb gospodarki i rynku pracy. W klasyfikacji zawodów ujęte zostaną kwalifikacje wyodrębnione w poszczególnych zawodach. Kwalifikacje te będą zgodne z Krajowymi Ramami Kwalifikacji i będą odrębnie potwierdzane w ramach zewnętrznych egzaminów zawodowych. W ramach prac nad Krajowymi Ramami Kwalifikacji podkreślana jest możliwość zdobywania kwalifikacji zawodowych zarówno w systemie szkolnym, jak i pozaszkolnym. Takie podejście do modernizacji kształcenia zawodowego umożliwi każdej szkole zawodowej wprowadzenie na rynek pracy atrakcyjnej oferty edukacyjnej. Prowadzone obecnie prace nad kształtem szkolnictwa zawodowego dążą do podziału zawodów na kwalifikacje. Głównymi przesłankami do takiego działania są m.in.:4 – nabywanie osiągnięć edukacyjnych niezależnie od wieku, – przejrzystość kwalifikacji i kompetencji dostępnych na polskim i europejskim rynku pracy,– opracowanie i wdrażanie Krajowych Ram Kwalifikacji, – zmiana podejścia do uczenia się na podejście zorientowane na efekty uczenia się,– podniesienie jakości kształcenia zawodowego,– możliwość nabywania efektów uczenia się w systemie szkolnym i pozaszkolnym, – możliwość zgłaszania przez pracodawców swoich oczekiwań oraz szybkie dostosowanie kształcenia do potrzeb rynku pracy, – stworzenie elastycznego …