Olimpijkom było trudniej o laury niż olimpijczykom? Na pewno. Przede wszystkim to one często przecierały szlaki w kobiecym sporcie. Baron Pierre de Coubertin, wskrzesiciel idei olimpijskiej, uważał bowiem, że miejsce kobiet na stadionach jest na trybunach. Zawodniczki od początku musiały walczyć o to, by w ogóle startować. Organizowały równoległe zawody, które cieszyły się dużym zainteresowaniem. Gdy już pokazały, że potrafią rywalizować, powoli dopuszczano je do udziału w kolejnych dyscyplinach sportowych. Na igrzyskach olimpijskich kobiety mogą startować w tych samych dyscyplinach sportowych co mężczyźni dopiero od 2012 roku. Dodatkowo w PRL-u dochodziły problemy związane z brakiem zaplecza sportowego. Dotyczyły one wszystkich sportowców bez względu na płeć, ale sport kobiecy był jeszcze bardziej niedofinansowany niż męski. Nie było szkoleniowców specjalizujących się w szkoleniu zawodniczek, niektóre olimpijki zdobywały medale na igrzyskach bez stałego wsparcia trenerskiego. Nie było sekcji kobiecych, brakowało podstawowego sprzętu... Najbardziej skrzywdzoną postacią w polskim sporcie jest chyba Ewa Kłobukowska... Została ofiarą wielkiej polityki. Po tragedii, jaka ją spotkała, wiele osób się od niej odwróciło. Zapomniano o niej z dnia na dzień, szeptano …