Dziewiętnasta książka w dorobku! Gratulacje! W rubrykę „zawód” możesz już śmiało wpisywać: „literat”, albo: „rano adwokat, nocami pisarz” – niczym bohater opowiadania „Bestseller”. Jak literaccy doktor Jekyll i pan Hyde. Do tego te obie natury walczą ze sobą o dominację, która z nich zdobędzie więcej mojego czasu. Jednak one wzajemnie się nie wykluczają. Sala sądowa to miejsce, w którym poznaję tysiące najbardziej nieprawdopodobnych historii i spotykam najoryginalniejsze typy osobowości, obserwuję ludzi, gdy ich emocje dochodzą do zenitu. Słucham o motywacjach ich zachowań, widzę, jak kłamią, by ocalić własną skórę. Obserwuję ludzi w sytuacjach najbardziej skrajnych i często równocześnie jestem dla nich niczym ksiądz, bo tylko mnie jednemu powierzają najbardziej skrywane tajemnice. Oczywiście większość rzeczy związanych z mym zawodem to tajemnica obrończa, o której nie mogę ani mówić, ani pisać, ale to obserwacje wpływające na wyobraźnię. A ponieważ jest ona dość aktywna, uznałem, że grzechem by było pozwolić na marnotrawstwo tego, z czym stykała się przez tyle lat mojej pracy. I dlatego moje książki są takim koktajlem z szejkera. Do którego wrzucono wszystkie te zdarzenia i zmiksowano tak, że stały się już zupełnie odrębnymi historiami. Nie da się ich już powiązać z konkretną sprawą czy osobą. Dzięki temu rano w pracy zbieram materiały do mojego szejkera, a wieczorem je w nim mieszam i przelewam na papier. Wydaje mi się też, że te zawody można wykonywać bezkolizyjnie obok siebie, ale tylko do pewnego momentu, i o tym właśnie jest opowiadanie „Bestseller” finalizujące zbiór „Punkty zbieżne”. Beletrystyka dla dzieci, proza kryminalna, publicystyka, felietonistyka …