Zbliżające się wybory samorządowe są dobrą okazją do podsumowania kończącej się kadencji lokalnych władz. Dla książki, szeroko rozumiejąc to pojęcie, szczególnie ważna jest sytuacja w Warszawie, która skupia według niektórych szacunków nawet 60 proc. aktywności polskiego rynku książki. Z pewnością możemy postawić tezę, że kadencja obecnych (jeszcze) władz stolicy zapisała się lepiej dla naszego środowiska, niż kadencje poprzednie. Przede wszystkim Warszawa dorobiła się wreszcie swojej wielkiej nagrody literackiej, chociaż w tej kategorii dała się wyprzedzić innym miastom – Gdyni i Wrocławowi. Właśnie dopiero obecne władze stolicy zrozumiały, jak ważna dla promocji miasta i jego kultury jest taka nagroda, gdy poprzednie ekipy takiej świadomości nie tylko nie miały, ale nawet nie chciały na ten temat podejmować rozmowy. Dzięki tej nagrodzie w szczególny sposób zostali dotąd uhonorowani najbardziej warszawscy z warszawskich pisarzy – Tadeusz Konwicki, Józef Hen i Marek Nowakowski. Na marginesie – dotychczasowi laureaci nie wzbudzali kontrowersji, im się to wręcz należało, jak zresztą całkowicie słusznie powiedział tegoroczny laureat. Teraz jednak przed jury tej nagrody stoi bardzo trudne zadanie – trzeba zadbać, aby kolejni laureaci byli równie niekontrowersyjni (może Olgierd Budrewicz?). Drugą i paradoksalnie może nawet znacznie ważniejszą zasługą obecnych władz jest uporządkowanie wreszcie sprawy finansowania innej, z pewnością nie tak rozreklamowanej, ale za to posiadającej kilkudziesięcioletnią tradycję, Nagrody Warszawskiej Premiery Literackiej, nierozerwalnie związanej z warszawskim Klubem Księgarza na Rynku Starego Miasta. Po wielu latach „łatania” tej nagrody, po zeszłorocznym jej krachu, w wyniku którego przyznano jedynie cztery nagrody kwartalne zamiast regulaminowych 12 nagród miesięcznych, nareszcie udało się zagwarantować pieniądze na same nagrody oraz – miejmy nadzieję – na jej organizację. Z niewiadomych i trudnych do zrozumienia powodów zapewnienie podstaw finansowych tej nagrody było dotąd niemożliwe. Dlatego wydaje się, że kolejna sprawa – i bliska tej nagrodzie – czyli zapewnienia normalnego funkcjonowania samego Klubu Księgarza nie będzie przekraczać możliwości obecnej ekipy, jeżeli w dalszym ciągu warszawiacy obdarzą ją zaufaniem. Bo przecież nikt znający realia funkcjonowania Klubu Księgarza nie jest w stanie zrozumieć tych lat niemożności i …