Wyrokiem z 26 września 2005 roku Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny uniewinnił Mirosława Augustynowicza, właściciela drukarni „Technogram”, oraz Jerzego Kapicę, prezesa wydawnictwa Algo sp. z o.o., oskarżonych o nielegalne zwielokrotnianie i wprowadzanie do obrotu egzemplarzy „Małego Księcia”. Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa złożyła Muza, dysponująca licencją wyłączną do wydawania słynnej powieści Saint-Exupery’ego w języku polskim. Toruńska spółka Algo zawarła 1 listopada 1994 roku umowę z Ewą Łozińską-Małkiewicz, tłumaczką „Małego Księcia”, przenoszącą autorskie prawa majątkowe do wydawania przekładu w formie książki. Cała twórczość Saint-Exupery’ego należała wówczas do tzw. domeny publicznej – upłynęło bowiem 50 lat od śmierci autora (francuski pisarz zginął podczas lotu zwiadowczego w 1944 roku). Zgodnie z wówczas obowiązującym brzmieniem art. 36 ustawy z 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, okres ochrony autorskich praw majątkowych do utworu mijał co do zasady z upływem 50 lat od śmierci twórcy. Oznaczało to, że z dniem 1 stycznia 1995 roku prawa do twórczości Saint-Exupery’ego stawały się „wolne” (warto przypomnieć, że ochrona prawnoautorska upływa z końcem roku, w którym następuje śmierć twórcy). Sytuacja zmieniła się w związku z nowelizacją ustawy o prawie autorskim ustawą z dnia 9 czerwca 2000 roku, która weszła w życie 22 lipca 2000 roku – ochrona praw autorskich została przedłużona do lat 70. Przedłużenie czasu ochrony było konieczną implementacją dyrektywy Rady nr 93/98 z 29 października 1993 roku w sprawie ujednolicenia czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych. Automatyczna reaktywacja? W kontekście sporu Muzy i Algo o „Małego Księcia” warto wspomnieć o szerszym problemie związanym z tzw. „odżywaniem” praw autorskich. W przypadku utworów stworzonych przez obywateli państw obcych na stałe zamieszkałych za granicą nie dochodziło do automatycznej reaktywacji praw autorskich. Zgodnie z art. 2 ust. 5 wspomnianej ustawy nowelizacyjnej z 9 czerwca 2000 roku, nowy, przedłużony okres ochrony należało stosować do utworów obywateli państw obcych stale zamieszkałych za granicą pod warunkiem wzajemności. W związku z tym każdy przypadek należało rozpatrywać indywidualnie, wykazując, czy w danym państwie obcym utwory obywateli polskich podlegają 70- …