W głównym wydaniu TVN-owskich „Faktów” pokazano 9 stycznia radosne wydarzenie, które miało miejsce we Wrocławiu (nawiasem mówiąc: mam nieodparte wrażenie, że ostatnimi czasy wszystko co radosne, ważne, europejskie i z rozmachem wiąże się przede wszystkim ze stolicą Dolnego Śląska, krótko mówiąc: Wrocław jest „the best”!). Telewizja doniosła, że studenci i ludzie nauki otrzymali prezent (od kogo? tego nie wiem) w postaci ultranowoczesnej maszyny multiplikującej wszelkie słowo drukowane, z szybkością światła, w doskonałej jakości, samoobsługowo i bodaj za darmo. Obraz nie kłamał: rozanieleni młodzi ludzie z książkami w rękach czekali na swoją kolej w dostępie do cudnej maszyny, w mieście słynącym z siedziby partii „XXI wieku”. Wszyscy cieszyli się z cywilizacyjnego postępu, a najbardziej reporter, któremu ogólny entuzjazm udzielił się wyraźnie. Czyż to nie piękne, że wreszcie tanio, szybko i komfortowo będzie można jedną książkę powielić dla siebie, kolegi i koleżanki, brata w wojsku i cioci? Otóż to jest piękne jak najbardziej i w związku z tym należy podzielać pozytywny wydźwięk emanujący z reportażu w „Faktach”. Rzecz jednak w tym, że autor reportażu nie zapytał, choćby retorycznie: „a kto na tym straci?”. W tej sytuacji chciałbym, po raz nie wiem który na łamach Biblioteki Analiz, uprzejmie donieść Panu Ministrowi Sprawiedliwości (obecnie Zbigniewowi Ćwiąkalskiemu), że KRADNĄ. Kiedyś donosiłem w tej kwestii w poczuciu złości, potem bezradności i z obywatelskiego obowiązku. Obecnie donoszę jedynie dla spokoju sumienia i… z przeświadczeniem, że – niestety – w sumie to nudne. Ile bowiem razy …