„CSR (ang. Corporate Social Responsibility) to odpowiedzialność społeczna biznesu – koncepcja, według której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełniania wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie, ochronę środowiska i relacje z interesariuszami, czyli dobrowolne zaangażowanie. Społeczna odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na ich powodzenie w działalności gospodarczej. Zatem należy to traktować jako inwestycję, a nie jako koszt, podobnie jak w przypadku zarządzania jakością”[1]. Pozwoliłam sobie wytłuścić słowa, które, według mnie, mają kluczowe znaczenie w powyższej definicji. Jeśli zgodzimy się z założeniem, że środki wykładane dobrowolnie na działania związane z CSR traktować należy jako inwestycje, a nie koszt, CSR powinien na stałe zagościć w strategii naszej firmy. Niestety, gros polskich przedsiębiorstw nadal uważa, że nie stać ich na to wykorzystując to ważne narzędzie public relations w zmarginalizowanym stopniu. Należy pamiętać, że pod szeroko pojętym hasłem „odpowiedzialności społecznej biznesu” będą się kryć zarówno działania skierowane do pracowników firmy, jak i do otoczenia. Firmy, które prowadząc działania CSR nie zapominają o równoczesnym nagłaśnianiu tego zaangażowania, są postrzegane jako wiarygodne i prospołeczne. Cieszą się znacznie większą przychylnością otoczenia, należąc również do grona najbardziej pożądanych pracodawców. Wreszcie, trafnie dobrana strategia CSR nie tylko pozytywnie …