Wśród lektur mojej młodości niebagatelny ciężar intelektualny miał i wciąż ma tekst z obszaru semiologii (na raczej wstępnym etapie rozwoju tej specjalności) autorstwa Claude'a Lévi-Straussa. Tekst ów nosi tytuł "Trójkąt kulinarny". Uf. Dla ułatwienia: będę sobie wzdychał "Uf" przy co trudniejszych akapitach. Każdy, kto studiował nauki humanistyczne na którymś w miarę solidnym uniwersytecie, powinien pamiętać błyskotliwą rozprawę, na kartach której wybitny uczony udowadnia, jak sposób przyrządzania mięsiwa w kulturach pierwotnych odzwierciedla tryb organizacji społecznej określonych zbiorowości. Wnioski dają się rozciągać na wszelkie dziedziny życia społecznego. Z grubsza rzecz ujmując: wszystko, co nas dotyczy, staje się znakiem świadczącym o relacjach splatających zbiorowość, gdy tylko spoglądamy uważniej, niż beztrosko ślizgając się po jej powierzchni. Uf. Następny akapit można pominąć. Z badawczego punktu widzenia chyba najwdzięczniejszego materiału do śledzenia układów norm oraz wartości dostarcza styl konsumpcji dóbr, jaki obserwujemy, biorąc pod lupę spożywanie żywności oraz tendencje mody odzieżowej obowiązujące w danym miejscu oraz czasie. Uf. Tyle mądrzenia się na początek. Wystarczy. Co rychlej gnam wraz z Państwem do konkretów.Otóż ostatnio wpadły mi w łapki dwie książki dotyczące strojów, obie wydane w Polsce przez Arkady. Pierwsza z nich to "Historia mody"; zbiorowy tom wymyślony w Anglii, edytowany pod redakcją Marnie Fogg. Druga zaś publikacja powstała już u nas, poniekąd uzupełniając tę pierwszą. Chodzi mianowicie o tom Joanny Dobkowskiej oraz Joanny Wasilewskiej "W cieniu koronkowej parasolki. O modzie i obyczajach w XIX wieku". Oba dzieła starannie wydane, oba bogato ilustrowane, oba też dostarczają mnóstwa wartościowego materiału do …