Do targów, a właściwie wizyty na nich przygotowywaliśmy się z Piotrem Bolkiem prezesem Elib.pl od dłuższego czasu. Wiązaliśmy z tym wydarzeniem spore nadzieje związane z możliwością zapoznania się nowoczesnymi technologiami prezentacji treści cyfrowej. W końcu Japonia powszechnie kojarzy nam się z technologiczną potęgą i najnowszymi rozwiązaniami informatycznymi. Poniżej o tym jak było. Liczby W targach uczestniczyło ok. 1500 firm. Poza e-Book Expo Tokyo w tym samym czasie i miejscu odbywają się jeszcze cztery inne imprezy targowe związane z książką. Tokyo International Book Fair, Contents Tokyo, Licensing Japan i Creators Expo Tokyo. Organizator przewidywał, że targi odwiedzi ok. 65 tys. osób. I to zainteresowanie było widać. Pierwsze co zrobiło na nas wrażenie to sam budynek, w którym odbywała się impreza. Nowoczesne centrum wystawowe, którego główny budynek nasuwa nam skojarzenia z literami w japońskim alfabecie. Na dwóch poziomach w zachodnim skrzydle rozmieszczono bardzo sensownie stoiska wystawców. Nie odczuwa się tu tłoku i nie ma wrażenia, że organizator próbował wepchnąć na tej samej powierzchni kilka firm. Jedynie w części hali poświęconej designowi, fotografii i grafice stoiska miały ok 1,5 mkw. powierzchni. Jednak większość z nich była zajęta nie przez firmy a twórców indywidualnych. Przejścia między rzędami stoisk są szerokie, jest też wiele wolnych przestrzeni z ustawionymi stolikami i miejscem do mniej lub bardziej oficjalnych rozmów. Po południu tłok robi się jednak spory, zwiedzających przybywa, warto więc zacząć wizytę na targach jak najwcześniej. W odróżnieniu od targów warszawskich czy krakowskich, dopiero ostatni dzień jest ogólnodostępny dla zwiedzających. Wtedy kolejki do wejścia (chyba tylko zwyczajowo, bo każdy mógł się dostać) ustawiają się ok godz. 6.30 rano. Bardzo dobrze zostało też zorganizowane zaplecze. Kilka miejsc na mniejsze i większe prezentacje firm, miejsca do „odsapnięcia” poza głównymi ciągami komunikacyjnymi to zdecydowany plus w stosunku do targów krajowych czy europejskich. Kilka różnego rodzaju barów na obrzeżach każdej hali i olbrzymi wybór tego typu miejsc w odległości 5-6 minut poza głównymi budynkami. Wstęp na targi jest bezpłatny, wymaga tylko rejestracji przed targami lub tuż przed wejściem na teren targów. Niewątpliwie najsłabszym elementem całej imprezy jest strona www. Nie daje się tam znaleźć wielu informacji np. o prowadzonych prezentacjach. Nie ma także żadnej aplikacji ułatwiającej poruszanie się po halach. Są za to wydrukowane olbrzymie mapy dostępne przy każdym wejściu. Koszty Udział w targach w charakterze „gościa” jest bezpłatny. Po rejestracji przez stronę www, można też „załapać się” na pakiet VIP, który oferuje dodatkowe atrakcje w czasie targów. Niestety… nie wiemy jakie, gdyż informacje te były publikowane na bieżąco tylko w języku japońskim. Ostatniego dnia targów zostaliśmy jednak „wyłuskani” z tłumu i zaproszeni na niewielkie party przez jedną z lokalnych firm. Koszty stoiska nie są wyższe niż na porównywalnych targach europejskich. Podobnie jest z zakwaterowaniem i wyżywieniem. Niestety dotarcie do Japonii i koszty ew. transportu książek czy materiałów prezentacyjnych skutecznie wyłączają tą imprezę z grona „dostępnych” dla polskiego wydawcy. Zapewne w tym należy upatrywać przyczyny niewielkiej obecności europejskich czy w ogóle poza azjatyckich gości i wystawców na targach. Bariery Największym problemem, był niestety język. Wbrew powszechnej opinii Japończycy nie mówią po angielsku w sposób umożliwiający komunikację na tego typu imprezie. Niejednokrotnie …