Minął właśnie rok od ostatnich wyborów prezesa i nowej Rady PIK. Problemy, które były pilne i aktualne wówczas – pozostały takimi i dziś, a doszedł jeszcze podatek VAT na książki i spory dotyczące umów konsygnacyjnych z dystrybutorami. Ani jednej z ważnych spraw nie udało się przez ten rok załatwić. Ustawy o książce jak nie było, tak nie ma, dostaliśmy jakiś półprodukt, którego środowisko nie zaakceptowało, który akceptacji nie znajdzie, na który Rada PIK wydała 12 tys. zł nie wiadomo po co. Od początku wiadomo było, że nic z tego nie będzie, bo prezes wcale ustawy nie chce, zlecił w związku z tym nadzór nad pracami nad nią specjaliście, który ma równie wiele entuzjazmu. Egzemplarz obowiązkowy – jest jak było, słyszymy, że inaczej być nie może, przynajmniej nie przed wyborami, a potem będą jakieś inne wybory itd. (swoją drogą zaskakujące, że egzemplarz obowiązkowy traktowany jest jako element gry politycznej dla kogo ta „kiełbasa wyborcza”, dla nieczytającej większości?). Fundusz Promocji Twórczości – jak wyżej, siła lobby wydawców nie wystarcza, nawet w ministerstwie kultury. Nie zdziwię się jeżeli okaże się, że Beata Stasińska w pojedynkę uzyska u ministra większy posłuch niż PIK – jej entuzjazmu nie brakuje. Walka z piractwem – mieliśmy kilka komunikatów, kilka spotkań, ekspertyzę kancelarii prawnej… i nic. Chomikuj jak działało, tak działa. Nie ma pieniędzy w budżecie PIK (poszły na nikomu niepotrzebny projekt ustawy o książce). VAT – nie udało się przeforsować stawki 0 proc., ale za to dostaliśmy na własne życzenie pasztet pt. „okres przejściowy”. Więcej z tego powodu było narzekania niż radości, okazało się, że jesteśmy nie przygotowani merytorycznie i logistycznie do zmiany podatku. Próby ujednolicenia stawek VAT na książki papierowe i wydania …