„Warszawa jest najbardziej bohaterskim miastem podczas obecnej wojny i  jest większym symbolem poświęcenia aniżeli Verdun i  Stalingrad” – tak napisano na przełomie sierpnia i września 1944 roku nie na łamach jednej z powstańczych gazet lub któregoś z czasopism polskich ukazujących się w  Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych lub Kanadzie, lecz w gazecie neutralnej, bo w tureckiej „Republique”. Mass media wolnego świata ujęły się za heroizmem powstańców, podczas gdy sowieckie gazety i rozgłośnie radiowe oraz ich tuby w Europie Zachodniej cynicznie opluwały krwawą tragedię nad Wisłą. Dzisiaj, w 80. rocznicę Powstania Warszawskiego, wspomniałem, że czas jakiś temu po zamieszczeniu na łamach „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI” mojej recenzji z  monografii o  życiu i  twórczości George’a  Orwella (autorstwa D.J. Taylora) Telewizja Polska zwróciła się do mnie z prośbą o wywiad. Redaktorów interesowały wątki polskie, a szczególnie powstańcze w twórczości publicystycznej autora „Folwarku zwierzęcego” i „Roku 1984”. Nagranie odbyło się w parku Skaryszewskim przy pomniku poświęconym alianckim lotnikom niosącym pomoc powstańczej Warszawie i nad nią zestrzelonym. Mówiąc do kamery, przywołałem wypowiedź Orwella skierowaną do jego rodaków przyjmujących stalinowski punkt widzenia. Brzmiała ona: „Zapamiętajcie, że za nieszczerość i  tchórzostwo zawsze trzeba zapłacić. Nie wyobrażajcie sobie, że przez całe lata można uprawiać służalczą propagandę na rzecz radzieckiego lub jakiegokolwiek innego reżimu, a potem powrócić nagle do intelektualnej przyzwoitości. Raz się skurwisz – kurwą pozostaniesz”. Po czym powiedziałem: „Przepraszam państwa za wulgaryzm zawarty w  tej wypowiedzi, ale myślę, że oddaje on w  sposób realistyczny emocje i myśli George’a  Orwella w  tamtym okresie”. TVP1 przykroiła mój blisko 20-minutowy …