„Troje zginęło, jestem Numerem Cztery” – głosi hasło reklamujące młodzieżową powieść fantasy autorstwa Lorre Pittacusa „Jestem Numerem Cztery”, wydaną w ubiegłym roku. W skrócie: wysłannicy zniszczonej cywilizacji przybywają jako dzieci na ziemię, gdzie dorastają i szkolą się na wypadek przyszłej konfrontacji z odwiecznym wrogiem. I chciałoby się dalej zacytować za blurbem książki: „Lecz oni wiedzą. Dopadli Numer Jeden w Malezji. Numer Dwa w Anglii. I Numer Trzy w Kenii. Zabili tę trójkę. Ja jestem Numerem Cztery. Jestem następny w kolejce”. Ale wróćmy do krajowego ogródka, bo mamy swój własny Numer Cztery, a i jego poprzedników nie brakuje… Poprzednie Numery A wszystko za sprawą informacji, która w piątek, 6 lipca obiegła nie tylko rynek wydawniczy, ale zelektryzowała także całe opiniotwórcze media: „Decyzją Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników 2 lipca Spółka Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo została rozwiązana. Likwidatorem został dotychczasowy prezes Andrzej Głuchowski. W ten sposób najstarsza polska oficyna przestała istnieć”. Skąd znamy ten scenariusz? A tak, świadkami podobnych wydarzeń byliśmy nieco ponad rok temu, kiedy majowe Warszawskie Targi Książki stały sie m.in. areną walki o uratowanie Państwowego Instytutu Wydawniczego… dziś trwa proces likwidacji firmy. Kilka miesięcy temu pojawił się też pomysł powstania Kolekcji Państwowego Instytut Wydawniczego, którą mogliby przygotowywać, w ramach przetargów czy otwartych konkursów ofert, inni edytorzy. Na rynek księgarski miałyby dzięki temu trafiać wartościowe kulturowo i intelektualnie pozycje, zgodne z dotychczasowym obszarem działania PIW opatrzone logo oficyny, a ich publikację finansowano by z budżetu państwa. I to byłby nasz Numer Trzeci. „Jedynka” i „Dwójka” to oczywiście Wydawnictwa Naukowo- Techniczne i Wiedza Powszechna – jaskrawe przykłady …