W roku 1667 Ludwik XIV najechał Flandrię. 23 czerwca obległ bogate miasto Douai. W trakcie oblężenia Ludwik, zniechęcony trudami, zamierzał odstąpić. Do pozostania na pozycjach nakłonił go dopiero iście romańskim fortelem dyplomata i pisarz, niejaki Hippolite de Bethune-Charost. – Sir – zwrócił się do władcy – skoro wino już nalane, trzeba je wypić! Tym argumentem sprawił, że Ludwik, przemógłszy słabość, oblężenia nie poniechał, w konsekwencji zaś po trzech dniach zdobył bogatą prowincję, przyłączając ją do swej domeny. Douai i cała Flandria (w wyniku traktatu z Aix-la- Chapelle, 1668) trafiły pod długotrwałą burbońską okupację. Monarcha doskonale rozumiał, że w winie pływają nie tylko procenty, ale i prawda. Państwa zdrowie! To zresztą nie ma znaczenia, czy w winie buzuje bardziej prawda, czy procenty. Ważne, że wino daje dobry pretekst do roztrząsania wszelakich przymiotów naszego życia, jego zalet oraz wad. Przy wódce albowiem następuje rychła utrata przytomności; sączyć się zacnie wódy nie daje. Piwo niby pracuje odwrotnie, lecz ono trochę zbyt obciąża, zwłaszcza pęcherz, odbierając myślom niezbędny spokój. Na podstawie długoletnich empirycznych badań, tudzież doświadczeń stwierdzam, że piwo wywołuje w człowieku ociężałość, wino natomiast – jeśli tylko szanować miarę w przyjmowaniu trunku – przedziwnie …