Trzydzieści tysięcy sprzedanych egzemplarzy nie plasuje dziś tytułu w bestsellerowej lidze, zwłaszcza gdy chodzi o sprzedaż w kraju o populacji przekraczającej miliard. A jednak. W Indiach, bo o nich mowa, angielski w mowie i piśmie zna zaledwie 2 procent mieszkańców (nie wspominając już o tym, że czytać i pisać w którymkolwiek z 800 używanych języków potrafi niecałe 65 procent – Indie zajmują 32 miejsce w świecie, jeśli chodzi o poziom analfabetyzmu). Mimo jednak tego skromnego grona czytelników Shobhaa De należy do autorów najbardziej poczytnych wśród hinduskiej społeczności w kraju i poza nim. Opowiada bowiem w sposób bezpośredni i nieskrępowany o fikcji wcielonej, czyli Bollywoodzie. Ma do tego wyjątkowe kwalifikacje: 59-letnia dziś matka dorosłych dzieci pochodzi z dobrej urzędniczej rodziny; została modelką, gdy miała 17 lat, po następnych sześciu prowadziła już plotkarskie pisemko „Stardust”, w żargonie dziennikarskim tzw. „celebrity magazine”. Wszystkie informacje na łamach „Stardust” dotyczyły Bollywoodu: wywiady, reportaże, fakty i zmyślenia. De stała się popularna w całych Indiach – to gwarantowało sukces pisarski. Jej powieści zaklasyfikować można do gatunku zwanego na Zachodzie „bonkbusters”: nieskomplikowana fabuła, dużo seksu i pieniędzy. Każda w zasadzie powiela ten sam schemat: naiwna ale szczera dziewczyna z prowincji rusza do filmowej stolicy marząc o wielkiej karierze, co po tysiącu perypetii i tantrycznych orgazmów wreszcie jej się udaje, na dodatek znajduje miłość życia (najnowsza książka „Bollywood nights”, Penguin India), bądź też starzejąca się i wyeksploatowana aktorka myśli o jeszcze jednej wielkiej roli, co po setkach perypetii i orgazmów też jej się udaje, w dodatku zyskuje niezależność finansową (fabuła „Starry nights” z 1995). Dla wielu Hindusów De to „maharani breji” i „księżniczka porno”, dla innych – autorka, dzięki której mogą dłużej śnić kolorowe sny z Bollywoodu. „Jesteśmy normalnym krajem, …