Informacja z 14. tegorocznego numeru Biblioteki Analiz dotycząca zapowiedzi podziału przez stowarzyszenie KOPIPOL opłat zebranych w roku 2008 oraz artykuł w numerze 15. analizujący metodologię i rezultaty badań struktury kopiowania książek wykorzystywanych przez KOPIPOL spowodowały, że Stowarzyszenie Autorów i Wydawców „Polska Książka” zostało także „wywołane” do zabrania głosu. Sprawa jest niebagatelna, ponieważ wraz ze spodziewanym – w związku z nowelizacją rozporządzenia w sprawie opłat od urządzeń i nośników kopiujących – wzrostem inkasa opłat, kwestia ich podziału nabiera coraz większego znaczenia. Metodologia wypracowana na mniejszych kwotach w przypadku ich wzrostu ze zdwojoną siłą ujawni swoje dobre lub złe strony. Środki dla wydawców Na początek kilka podstawowych wyjaśnień. W Polsce dwie organizacje zbiorowego zarządzania uzyskały prawo do poboru po 50 proc. kwoty opłat należnych od producentów i importerów urządzeń oraz nośników, a także od tzw. punktów ksero. Środki zebrane przez KOPIPOL są przeznaczone do podziału między autorów. Listy wydawców powstają w KOPIPOL-u jedynie jako element pośredni w repartycji na rzecz autorów. Pieniądze zebrane przez „Polską Książkę” są dzielone między wydawców. I tu należy się wydawcom – zaniepokojonym nieobecnością na listach KOPIPOL-u – pierwsze bardzo istotne wyjaśnienie. Za podział i wypłatę wynagrodzeń dla wydawców książek odpowiada tylko i wyłącznie SAiW „Polska Książka”, która stosuje zupełnie inną metodologię i wykorzystuje inne badania niż KOPIPOL. Stąd też listy rankingowe publikowane przez KOPIPOL nie mają żadnego przełożenia na wypłaty dla wydawców książek. Co wielce interesujące, KOPIPOL skonsultował swoją metodę z wieloma innymi organizacjami zbiorowego zarządzania, ale nie z „Polską Książką” – najbardziej zbliżoną pod względem charakteru działalności. Nie znaczy to jednak, iż nie jest potrzebna bliższa refleksja nad działalnością repartycyjną stowarzyszenia KOPIPOL. O sposobie podziału opłat reprograficznych przepisy prawa mówią niewiele, dlatego kluczową sprawą jest oparcie ich o zasady wynikające z wybranego w Polsce modelu działania reprograficznych organizacji zbiorowego zarządzania. Podstawa prawna Po pierwsze, tytułem prawnym do obciążenia producentów i importerów urządzeń oraz nośników, a także podmiotów gospodarczych świadczących usługi kopiowania jest art. 23 prawa autorskiego dotyczący tzw. użytku prywatnego. Korzystanie przez osoby fizyczne dla własnych potrzeb – zwłaszcza w dobie szerokiego dostępu do …