Właśnie ukazały się w Polsce trzy podręczniki pani autorstwa poświęcone tworzeniu pejzażu, malowaniu draperii i wreszcie sposobom przedstawiania ludzkiego ciała. Skierowane są do kandydatów na twórcę ikon. Ja do nich nie należę, ale pani publikacje były dla mnie pewnego rodzaju przewodnikami, w jaki sposób „czytać” ikony. Na co zwracać uwagę, jak odróżnić złe prace od dobrych… Myślę, że każda książka traktująca o sztuce może być dla wszystkich zainteresowanych tematem. Sztuka to język, który każdy może zrozumieć. Nie trzeba jej tłumaczyć, obraz mówi sam za siebie. A czy każdy może malować ikony? Malarze ikon to najlepsi artyści, dlatego że tematyka ich dzieł jest najwyższa z możliwych. A czy wszyscy mogą? To jak pytać, czy wszyscy mogą być świętymi. Odpowiedź brzmi: tak, wszyscy mogą, ale nie wszystkim to się udaje. Czy można mówić o odrodzeniu się ikon? Kilkanaście lat temu założyła pani Akademię Ikonograficzną w Brukseli, w Warszawie w 2014 roku powstało Atelier św. Eliasza, uruchomione przez absolwentkę pani Akademii. Różnego rodzaju kursy malowania ikon prowadzone są też w innych krajach. Tak, można mówić o odrodzeniu się sztuki ikon i to w dobrym tego słowa znaczeniu. To ogromny krok do przodu w porównaniu z tym, co było do tej pory, czyli zwykłe rzemieślnicze kopiowanie. A prawdziwa nauka malowania ikon jest wtedy, gdy artysta może w godny sposób interpretować każde wydarzenie. Godnie i w sposób naturalny dla samego siebie. Moją szkołę ukończyło kilkudziesięciu artystów, którzy malują ikony regularnie, część z nich także naucza. Niestety rynek ikon został bardzo zepsuty przez poprzednie pokolenia. To sytuacja idiotyczna, że profesjonalne malarstwo to wciąż jest nisza. Największe zamówienia zleca się świeckim malarzom, tylko dlatego, że są malarzami. Nie powierza się tego zadania osobom wykształconym w tym kierunku. Niestety obserwuję negatywne trendy: brutalna komercjalizacja, …