Za półtora miesiąca finał jednego z książkowych festiwali. Jestem w gronie jurorów od wielu lat, na początku laureata wybieraliśmy spośród czterdziestu tytułów, dziś liczba zgłoszeń przekracza sto osiemdziesiąt. I tu pytanie: co zrobić z przysłanymi mi czterema pakami książek, gdy już uporam się z lekturą? Mówię za siebie, nie odpytywałem pozostałych jurorów. Przez lata oddawałem książki bibliotekom więziennym, przekazywałem lokalnym, osiedlowym księgozbiorom, nosiłem kartony każdemu, kto tylko wyraził ochotę na tuzin tomów autorów znanych i nieznanych – to był niepisany warunek, zestaw mieszany, nie można było oczekiwać wyłącznie noblistów. Nie mam smykałki biznesowej, więc gdy mój brat, który ma równie żadną głowę do interesów, zapytał: „Czemu tego nie sprzedajesz?”, odpowiedziałem słowami Kuby Goldberga: „Interes? Ile można stracić?”. To jednak kwestia poważniejsza, niż się wydaje. W rzadkich wolnych chwilach kataloguję posiadane książki. W moim niewielkim pokoju do pracy mam ich, upchniętych na paździerzowych półkach, prawie trzy tysiące. Sam się dziwię. Stoją w dwóch …