Sypnęło tematami jak rzadko! Czuć wiosnę w książkowej branży. Od czego by tu zacząć? No to może na początek wieczna wojna wydawców, która wylała się już nawet na łamy prasy codziennej. W „Gazecie Wyborczej” (2 marca) Vadim Makarenko opublikował sążnisty artykuł pt. „Książkowa wojna z Empikiem”. Szczerze mówiąc, gdyby nie wytłuszczona informacja, że środowisko powołuje grupę roboczą do walki z pożerającym wszystko gigantem, lekturę tekstu pominąłbym bez żalu. Ale kiedy czytam, że powstaje kolejna grupa robocza PIK, i w dodatku pod światłym przewodnictwem mojego dobrego kolegi Grzegorza Majerowicza, to jako człowiekowi o skłonnościach do refleksji nad przeszłością pochylenie się nad lekturą dobrze mi zrobi. Czytam zatem tekst Makarenki i dokonuję obrachunku… Po pierwsze – nigdy we współczesnych dziejach naszego środowiska i reprezentujących go wszelkich organizacji żadna grupa robocza nie załatwiła niczego i śmiem twierdzić, że w przewidywalnej przyszłości niczego ani nie załatwi, ani nie rozwiąże. Majerowicz jako branżowy dinozaur i jeden z praojców założycieli Polskiej Izby Książki powinien sobie zdawać z tego sprawę. Po drugie – jakiekolwiek przepychanki, awantury, błagania o łaskę i zmiłowanie kierowane przez wydawców do Empiku są skazane na niepowodzenie. Nie po to sieć inwestuje takie pieniądze w rozwój, żeby pochylać się z troską nad potrzebami oficyn. Jeśli ktoś wyobraża sobie, że Empik zaproponuje wydawcom rzeczywiście partnerskie warunki współpracy, to się ośmiesza. Układ pomiędzy molochem a jego strawą …