Zaczęło się od wiadomości o śmierci Pani Blanki, słynnej szefowej księgarni Państwowego Instytutu Wydawniczego. Wspomnienie moje o Pani Bibianie (bo tak miała na imię) było już w Bibliotece Analiz publikowane. Kilkanaście dni później dotarła do mnie wiadomość o odejściu wieloletniego pracownika PIW Pana Waldemara Nojszewskiego. Był magazynierem i kierowcą w dziale handlowym, ktoś mógłby powiedzieć, tylko kierowcą, ale wtedy wszyscy tworzyli piwowską rodzinę na równych prawach. Każdy, kto identyfikował się z wydawnictwem, był równoprawnym i równie ważnym ogniwem ogromnej maszynerii oficyny. Zanim, już jako dyrektor PIW, poznałem pana Waldemara, doskonale i od lat znałem jego żonę Panią Jolę, kierującą magazynem gratisów i egzemplarzy żelaznych. Miłośnikom książek nie trzeba tłumaczyć, jakie znaczenie w dawnych czasach miała taka znajomość. Nakłady poszczególnych tytułów były nieporównywalnie wyższe od tych obecnie, ale przecież poziom czytelnictwa i potrzeba posiadania nowości wydawniczych były tak silne, że poszukiwane tytuły rozchodziły się niemal wyłącznie spod lady. Kto przegapił, miał jeszcze szansę u Pani Joli. Kolejne wspomnienie poświęcam wieloletniemu (dobrze ponad 20 lat) dyrektorowi departamentu ekonomicznego w Ministerstwie Kultury. Kazimierz Waszczuk przetrwał na swoim stanowisku przy piętnastu ministrach! Nie był bezpośrednio związany z książką, ale przecież przez cały okres jego pracy w resorcie funkcjonował Departament Książki, którego szef był niewątpliwie beneficjentem życzliwości dyrektora trzymającego kasę. Trzeba wspomnieć, że niespełna dwa lata temu dyrektor Waszczuk pochował swą żonę, równie jak On zasłużoną dla kultury, wieloletnią szefową kultowej Galerii Zapiecek Mirosławę Arens-Waszczuk. W tym samym dniu, kiedy zmarł Kazimierz, otrzymałem wieczorem wiadomość o śmierci Marii Koterbskiej. Wielka Dama piosenki, swingu, najbardziej znana była z anten Polskiego Radia i występów w kabarecie literackim Wagabunda. Miałem szczęście i zaszczyt nie tylko poznać Marię, ale i zaprzyjaźnić się. Okazją była praca nad wydaną w PIW w roku 2008 książką „Karuzela mojego życia”. Pisał ją jej syn Roman Frankl, niezwykle utalentowany zarówno artystycznie, jak i literacko. Była to biografia Jego mamy (były dodruki!), której powstanie ułatwiało archiwum Marii Koterbskiej pieczołowicie prowadzone przez Jej męża Jana Frankla. Maria Koterbska aktywnie włączyła się w promowanie „Karuzeli”, była to okazja do wielu interesujących rozmów, które zaowocowały moją i żony mojej przyjaźnią z całą trójką Państwa Franklów. W niedzielę 24 stycznia otrzymałem telefon o  odejściu Elżbiety Markowskiej, dwukrotnej, wieloletniej szefowej radiowej Dwójki. Byłem członkiem zarządu …