Szkolnictwo księgarskie to jeden z obszarów kształcenia zawodowego, któremu procesy transformacji ustrojowej nie pozostały obojętne, przeciwnie wywarły i wciąż wywierają w nim zmiany. Powyższa teza rodzi pytania, czego dotyczyły owe zmiany, jaki miały charakter oraz w jakim stopniu wpłynęły na szkolnictwo księgarskie? Poszukiwanie odpowiedzi na postawione pytania wyznacza struktura opracowania, które podejmie próbę wyjaśnienia zmiany i jej znaczenie dla ewolucji zawodu i kształcenia księgarzy. Transformacja ustrojowa jako proces zmian Zmiana strukturalna – jak pisze T. Hejnicka-Bezwińska (2000) – nazywana transformacją ustrojową pozwoliła zbudować instytucje ładu demokratycznego i uruchomić mechanizmy gospodarki rynkowej. One stały się ważne dla formułowania celów osobistych, w tym celów edukacyjnych i poszukiwania różnych dróg ich osiągania. Transformacja ustrojowa nie pozostała obojętna wobec edukacji zawodowej. Jej pierwsze lata ujawniły „dysonans między oczekiwaniami tworzącego się rynku pracy a możliwościami poszczególnych szkół” (Kwiatkowski, 1997), dowodząc potrzeby reformowania kształcenia zawodowego, wyrażonego upowszechnianiem w edukacji szkolnej zawodów poszukiwanych na rynku pracy i nadawania im priorytetu poprzez szybkie umieszczanie ich w klasyfikacjach i projektowanie poziomów i dróg kwalifikacji zawodowych. Jak na potrzeby rynku pracy odpowiada kształcenie księgarzy i na jakie modele zawodów w tym sektorze edukacyjnym i gospodarczym oczekuje owy rynek zatrudnienia? Odpowiedzi na postawione pytania dostarcza ewaluacja zawodu technik księgarstwa. Ewaluacja zawodu technik księgarstwa Zawód technik księgarstwa występuje w większości klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Już Centralny Urząd Szkolnictwa Zawodowego w swojej klasyfikacji z roku 1951, a następnie Ministrowie Oświaty lub Oświaty i Wychowania w swoich Zarządzeniach zamieszczanych w latach 1960-1989, a publikowanych w …