Sztuczna inteligencja coraz pewniej wkracza do biznesu książkowego. AI tworzy ilustracje, projektuje okładki, a nawet przekłada teksty. „Po takim automatycznym tłumaczeniu do gry wchodzi redaktor, który poprawia po robocie. Potem on widnieje jako tłumacz. Wydawca, od którego kupiono prawa do książki, nie ma z tym problemu” – mówi jeden z pracowników wydawnictwa cytowany przez „Gazetę Wyborczą”. „Poprawianie po robocie” to coraz częstsze zajęcie wśród tłumaczy. W grupach z ogłoszeniami o pracę przybywa ofert dla „poprawiaczy”, zwanych też proofreaderami. Zleceniobiorca zamiast tłumaczyć czy pisać tekst od podstaw, poprawia z „komputerowego na nasze”, a to ogromna oszczędność, nawet kilku tysięcy złotych miesięcznie. „Nam, tłumaczom literatury, raczej nieprędko przyjdzie zniknąć, bo to jednak zawód wymagający nie tylko wierności i rzetelności, ale też sporej twórczej swobody, której sztuczna inteligencja nie zastąpi, w końcu tłumacz to też autor. Na pewno duża część rynku wybierze maszynę, ale raczej nie do wszystkiego. Większość ludzi na świecie gra na fabrycznie klejonych skrzypcach czy gitarach, ale nadal istnieją lutnicy. Te fabryczne instrumenty są dość dobre do pewnego poziomu, ale powyżej niego wciąż potrzebny jest człowiek. Z nami będzie podobnie, z czasem …