Książka „Parweniusz z rodowodem” – biografia Tadeusza Dołęgi-Mostowicza – jest bardzo obszerna. Jak długo trwała nad nią praca? Praca trwała dwa lata. Pierwotnie podpisałem umowę z terminem rocznym, ale okazało się, że informacje na temat Tadeusza Dołęgi-Mostowicza są tak skąpe, tak niewiele jest dostępnych materiałów, wspomnień, listów, w których choćby przywołuje się nazwisko pisarza, że musiałem przejrzeć mnóstwo źródeł na ślepo, bez większej nadziei, że znajdę w nich coś ciekawego. Jednak okazało się, że było warto. Mimo że archiwum samego Dołęgi-Mostowicza przepadło tuż po wojnie, pozostawił on po sobie mnóstwo śladów w publicystyce, która na długie lata została niemal zapomniana. Wiele zawdzięczam też spotkaniu z bratanicą pisarza, panią Emilią Mostowicz, która udostępniła mi bezcenne materiały, między innymi listy swojej ciotki, Jadwigi Mostowicz-Składkowskiej, wspominającej dzieciństwo i młodość własną i brata. Dużo dowiedziałem się także z archiwów rodzinnych pani Magdy Knoppek, siostrzenicy narzeczonej Dołęgi-Mostowicza. Tak uzyskane informacje kazały mi zweryfikować mnóstwo obiegowych opinii o pisarzu, łącznie z datą i miejscem jego urodzenia. Na szczęście Wiesław Uchański, prezes Iskier, wydawca książki, chyba widział sens moich starań, bo samowolne przedłużenie czasu pracy nad książką przyjął ze stoickim spokojem. Książki Tadeusza Dołęgi-Mostowicza przez wiele lat były bardzo popularne, wychodziły w wielkich nakładach, a mimo to niewiele było wiadomo o ich autorze. Dlaczego? Jak już wspomniałem, zaginęło archiwum autora. A jego koledzy po piórze, nawet ci, …