Niby nic dziwnego, 94 lata, biologiczna kolej rzeczy. Ale faktem pozostaje, że wraz z tą śmiercią zamyka się jeden z etapów polskiego życia literackiego. Zrobiło się smutniej. Po suche informacje faktograficzne odsyłam do licznych wydawnictw referencyjnych. Tutaj pragnę rzec słówko o naszej współpracy i podać choć kilka mniej znanych faktów z życia pisarki. Przez kilka dekad, licząc od powieściowego debiutu w 1960 roku, należała do najpoczytniejszych polskich autorek. Kochała pobyty w „twórczych” Oborach, gdzie powstało wiele jej próz. Tam chętnie przyjmowała, zawsze elegancka, takich jak ja petentów, aby omówić sprawy związane z redakcją kolejnej książki. Byłem bowiem przez wiele lat (wraz z Anną Pawłowicz) wydawcą Nepomuckiej. Nawet wymyśliliśmy razem jeden z cyklów powieściowych. Literaturą żyła od zawsze, choć nim z dziennikarki przekwalifikowała się na prozaiczkę, przeszła cierniową drogę. Długo żaden krajowy wydawca nie był zainteresowany tą twórczością. „W końcu wściekłam się, spakowałam maszynopis, posłałam Grydzewskiemu”, wspominała. Kiedy Grydz otrzymał tekst, on i Kazimierz Wierzyński wpadli w zachwyt. Emigracyjne „Wiadomości” opublikowały fragment „Małżeństwa niedoskonałego” z entuzjastyczną rekomendacją, zapowiadając wydanie całości. …