Z chwilą wejścia w życie obecnie obowiązującej ustawy o VAT, czyli z dniem 1 maja 2004 roku, zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług uległy radykalnej zmianie. Dotyczy to także opodatkowania umów autorskich – nagle wydawcy, autorzy, ilustratorzy, graficy czy tłumacze stanęli oko w oko z fiskusem, który zażądał, by – co do zasady – opodatkowywać VAT umowy, których przedmiotem jest przeniesienie autorskich praw majątkowych albo udzielenie licencji na korzystanie z utworu. Tzw. środowiska twórcze podniosły larum. Jakże to tak – opodatkowywać VAT twórców, zmuszając ich do prowadzenia comiesięcznej ewidencji VAT, podcinać skrzydła twórczym jednostkom wtłaczając w biurokratyczne ramy samodzielnych rozliczeń z fiskusem i narażając na jakże łatwe do popełnienia błędy? I słusznie, choć warto – na usprawiedliwienie naszego ustawodawcy – zasygnalizować, że regulacja ta wypływa z ogólnej zasady wspólnotowego systemu opodatkowania VAT, a zasada ta brzmi: VAT-em opodatkowany jest obrót każdym towarem i świadczenie każdej usługi, chyba że ustawa stanowi inaczej. Sytuację twórców poprawiła nieco nowelizacja ustawy o VAT z 21 kwietnia 2005 roku, która weszła w życie 1 czerwca 2005. Ustawą tą wprowadzono słynny ust. 3a do art. 15, wyłączający z opodatkowania VAT usługi twórców i artystów wykonawców. Wyłączający nie globalnie, rzecz jasna, ale pod określonymi warunkami. Nie rozwiało to, niestety, wątpliwości w kwestii „owatowania” umów autorskich. Spróbujmy odpowiedzieć sobie na kilka praktycznych pytań związanych z „twórczym” VAT-em. Czy …