Jeden z moich ulubionych fighterów na rzecz idei wywłaszczenia posiadaczy praw majątkowych w dziedzinie kultury i nauki, członek rządowej Rady Informatyzacji Józef Halbersztadt pisał nie tak dawno na łamach „Gazety Wyborczej” (26 marca 2013): „…brak powodów, aby dysponentom praw wyłącznych przyznawać wiodącą rolę w debacie o tym, co i w jaki sposób ma być objęte ochroną praw autorskich”. Ten komuchowaty pogląd sprowadzający się do przekonania, że autor dzieła lub jego dysponent tracą do niego jakiekolwiek prawo – na rzecz ludzkości, oczywiście, i w dodatku bez jakiejkolwiek rekompensaty – jak raz przypomina mi słynny dekret wywłaszczeniowy Bieruta z roku 1945. Spór o ACTA pozornie przeszedł w sferę zapomnienia. W każdym razie wydaje się, że to temat miniony. Ale… nic z tych rzeczy. Pokłosiem słynnych wydarzeń sprzed miesięcy jest intensywna, mrówcza praca wielu organizacji, którym patronują tacy ideolodzy jak właśnie Józef Halbersztadt czy jeszcze bardziej znany Jarosław Lipszyc. Znajdują oni zresztą uznanie w oczach ministra Michała Boniego szefa resortu administracji i cyfryzacji, co dodatkowo napędza ich aktywność w walce z tymi, którzy, wg Halbersztadta, nie rozumieją przełomu technicznego i zaciekle go zwalczają, bo miałby on doprowadzić do upadku dotychczasowej kultury. Jak wiadomo, Józef Halbersztadt już wie, co dla kultury dobre a co złe, gdy tymczasem sami twórcy i ich reprezentanci jeszcze tego nie są …