Pojawiła się inicjatywa, która niebawem może zająć istotne miejsce na mapie polskich laurów literackich. Nagroda Angelusa to projekt miasta Wrocław, którego partnerem został dziennik „Rzeczpospolita”. Przyznawana będzie co rok autorowi pochodzącemu z Europy Środkowej za najlepszą książkę prozatorską wydaną po polsku. Patron nagrody, Angelus Silesius (Śląski Anioł), to XVII-wieczny „lekarz z wykształcenia, ksiądz z powołania, a poeta mistyk z potrzeby ducha”, jak przed paru laty napisała „Gazeta Wyborcza”. Mieszkał we Wrocławiu. Pierwszym laureatem nagrody został Jurij Andruchowycz za powieść „Dwanaście kręgów”, opublikowaną nakładem wydawnictwa Czarne. Ukrainiec snuje „quasi-kryminalną, pasjonującą opowieść o współczesnej Ukrainie – krainie, gdzie »Wszystko, czego sobie życzymy, o czym myślimy i czego się spodziewamy, z pewnością nam się przydarzy. Sęk w tym, że zawsze za późno i zawsze jakoś inaczej«”, czytamy na witrynie internetowej Czarnego. Oprócz statuetki Angelusa, której autorką jest Ewa Rossano, otrzymał gratyfikację pieniężną w wysokości 150 tys. zł. Jest to zatem najwyższa pod względem finansowym nagroda literacka w Polsce. Kandydatów, pochodzących z dwudziestu krajów Europy Środkowej, w tym z Polski, zgłaszają wydawcy – istnieje możliwość proponowania jednego autora polskiego i jednego obcego. Do składającego się z czterech etapów konkursu przystąpić mogą jedynie publikacje wydane w roku kalendarzowym poprzedzającym edycję. Termin zgłaszania kandydatur ustalono na 5 maja. W pierwszej edycji zgłoszonych zostało 27 twórców polskich i dwunastu zagranicznych m.in. z Rosji, Węgier, Niemiec, Albanii, Ukrainy. Zważywszy na wysokość nagrody głównej oraz zapisy regulaminu zdziwienie budzi pewna niefrasobliwość wydawców, przejawiająca się z jednej strony stosunkowo niewielką liczbą zgłoszonych do konkursu książek – zwłaszcza rodzimych autorów, …