Rodzinna firma rodu Arctów sięga początkami pierwszej połowy XIX wieku. Powstała jako księgarnia w Lublinie w roku 1836 (niektóre źródła wskazują na rok 1838). Jej założycielem był Samuel Arzt, syn pochodzącego z Zamościa lekarza Mojżesza Rofe. W połowie XIX wieku Rofe przyjął chrzest, zmieniając dane personalne na Michał Arzt (od niemieckiego słowa lekarz), a nazwisko z biegiem lat zaczęło funkcjonować w wersji spolonizowanej jako Arct. W jego ślady poszedł Samuel, stając się Stanisławem. „Księgarnia Stanisława Arcta miała początkowo charakter wyłącznie asortymentowy. Zasoby jej były ilustracją ówczesnej produkcji wydawniczej, krajowej i zagranicznej, i pod tym względem nie różniła się ona od innych tego rodzaju polskich placówek. Arct odznaczał się niezwykłą, jak na prowincjonalnego księgarza, aktywnością w nawiązywaniu kontaktów handlowych z innymi księgarzami, głównie warszawskimi, dzięki czemu mógł utrzymywać swój zakład na wysokim poziomie. Jednocześnie z otwarciem księgarni Arct uruchomił wypożyczalnię książek polskich i francuskich. W późniejszym nieco okresie reklamował wypożyczalnię książek dziecięcych i młodzieżowych, która – jak się wydaje – była nowością na skalę krajową, a jednocześnie stanowiła zapowiedź przyszłego kierunku specjalizacji działalności księgarsko-wydawniczej Arctów” – czytamy w artykule Mieczysławy Wełny- -Adrianek „Historia księgarni Arctów w Lublinie”. Od 1852 roku Stanisław rozpoczął rozwijanie przedsiębiorstwa poprzez wykupywanie cudzych publikacji i sprzedawanie ich z własnym znakiem firmowym oraz sygnaturą. W ten sposób wypuścił na rynek między innymi seryjną, składającą się z 12 tomików „Bibliotekę Popularną Nauk Przyrodzonych”. W 1856 roku pracę w firmie rozpoczął bratanek Stanisława, Michał, który ukończył studia w Dreźnie i odbył długi staż w jednym z czołowych berlińskich przedsiębiorstw księgarsko-wydawniczych. W 1881 został właścicielem księgarni. Miała ona wówczas ciągle charakter asortymentowy, oferując nabywcom książeczki do nabożeństwa, obrazy, akwarele, fotografie oraz zagraniczne nowości książkowe po francusku, angielsku i niemiecku. Początek prosperity Rok 1887 to przełomowa data w dziejach firmy. Michał kupił w Warszawie należącą do Artura Gruszeckiego księgarnię przy Nowym Świecie, przenosząc rodzinny interes z prowincjonalnego Lublina na szerokie wody stołecznej, aczkolwiek ciągle będącej pod rosyjskim zaborem, Warszawy. W 1900 roku założył drukarnię, powierzając jej prowadzenie synowi Zygmuntowi, sam poświęcił się pracy edytorskiej, przekształcając księgarnię w jedno z najważniejszych wydawnictw polskich. Głównym profilem oficyny stały się podręczniki szkolne oraz publikacje popularnonaukowe, a także literatura dziecięca. „Lata 1887-1900 to dla firmy początek wielkiej działalności wydawniczej. Arct publikował książki potrzebne, poszukiwane i co ważne – tanie. W okresie tym wydano 431 książek, nie licząc kilkudziesięciu przejętych od innych wydawców. W tej liczbie były 143 książki obrazkowe dla dzieci, 137 powiastek i powieści dla dzieci i młodzieży, 77 podręczników, a reszta to książki popularnonaukowe, atlasy, słowniki, kilka albumów poezji i libretta oper” – napisał Andrzej Skrzypczak, badacz dziejów rodu Arctów. Michał Arct wydawał serię „Książka dla Wszystkich” oraz miesięcznik „Nauka dla Wszystkich”, a poszukując sposobów na skuteczne wypromowanie swoich edycji, wprowadził miesięcznik jako dodatek do serii dla prenumeratorów „Książki dla Wszystkich”. Pomysł okazał się bardzo dobry. Inną innowacją było wydawanie tych samych pozycji w zróżnicowanych cenach. Książka ładniej wydana, z okładką o wyższej jakości materiałowej i estetycznej kosztowała więcej, a w oprawie gorszej, zazwyczaj papierowej – mniej, co dla zawartości merytorycznej publikacji nie miało przecież znaczenia. Arct wprowadził również katalogi o …