Fabuła nowej powieści szwedzkiej pisarki, autorki „O zmierzchu”, dotyczy wydawniczego światka. Kto lubi branżowe klimaty, z pewnością się nie zawiedzie, choć nie należy oczekiwać, że oto poznamy książkowy biznes od kuchni. Oto młoda kobieta zostaje przyjęta na staż do uznanego wydawnictwa i trafia pod skrzydła legendarnego dyrektora literackiego. Ten w utalentowanej Sofie odnalazł godnego zastępcę, kontynuatora wymyślonej przez niego kultowej serii „Andromeda”, a nawet odbicie samego siebie. Połączyła ich wspólna pasja do literatury i wiara w nią.

Podczas jednego z licznych spotkań poza pracą od Gunnara usłyszy na przykład: „Przez wszystkie te lata słyszałem, jak ludzie porównują pracę wydawcy z szukaniem złota. Że człowiek siedzi po uszy w bezużytecznych maszynopisach i tylko od czasu do czasu pojawia się jakaś grudka złota. Jakby to była praca, w której chodzi o łut szczęścia. A przecież tak nie jest. Chodzi o to, czy jest się dobrym w szukaniu”. I oboje byli w tym szukaniu „niezaprzeczalnie najlepsi”. Łączyła ich nieoczywista więź, wspólnota dusz.

Kameralna, intymna to opowieść, wnikliwie ukazująca złożone relacje międzyludzkie. Autorka podzieliła ją na dwie części: pierwsza to relacja głównej bohaterki, druga – ukazana jest z perspektywy Gunnara, który wraca wspomnieniami do swojej młodości, czytelnik dowiaduje się, w jaki sposób osiągnął tak wysoki status społeczny.

„Andromeda” przywraca nadzieję, że dobra literatura będzie trwała.