Czwartek, 17 czerwca 2010
WydawcaCzarne
AutorJacek Hugo-Bader
RecenzentTomasz Zb. Zapert
Miejsce publikacjiWołowiec
Rok publikacji2009
Liczba stron400


„Biała gorączka (obłęd opilczy) jest efektem długiego ciągu alkoholowego,
nazywanego po rosyjsku zapojem. Jej objawy to bezprzedmiotowy
strach, halucynacje i agresja. Postsowiecki świat opisany przez Hugo-
Badera to rzeczywistość w delirium tremens… W takie obszary turyści
się nie zapuszczają, nie rekomendują ich też biura podróży. To przestrzeń
włóczęgów wszech maści” – rekomenduje tę książkę Mariusz
Wilk i ma rację. Pierwszorzędne reportaże autora dwojga nazwiska
sugestywnie obrazują biedę, marazm, prymitywizm, brak perspektyw
na dawnych obszarach Związku Sowieckiego. Ideologiczna wiwisekcja,
jakiej przez trzy ćwiartki wieku zostali poddani mieszkańcy tych ziem
zebrała przerażające żniwo. Nie umieją oni odnaleźć się w demokracji.
Przedsiębiorczość, operatywność, inicjatywa to dla nich abstrakcja,
toteż po bankructwie państwowych fabryk i kołchozów w większości
są bezrobotni. Żyją z zasiłków, zbieractwa, drobnych kradzieży. Pijąc,
co popadnie, nierzadko tęsknią za sierpem i młotem. Ten wizerunek
zdaje się potwierdzać diagnozę wielu politologów, że komunistyczny
nowotwór jest znacznie bardziej odporny od faszystowskiego i trudniej
go wykorzenić.

Niemniej interesujący od reportaży zawartych w tomie jest życiorys
autora: „Urodził się w Sochaczewie w 1957 roku. Po ukończeniu
studiów pedagogicznych o specjalności rewalidacja umysłowo upośledzonych
pracował jako nauczyciel historii (wyrzucony w 1982 roku po
pół roku pracy), nauczyciel w szkole specjalnej, ładowacz na kolei, pedagog
szkolny, socjoterapeuta w poradni małżeńskiej, wagowy w punkcie
skupu trzody chlewnej, sprzedawca w sklepie spożywczym. Od 1990
roku związanym z »Gazetą Wyborczą«, gdzie regularnie publikuje reportaże.
Dwukrotnie wyróżniony nagrodą Grand Press”.

Podaj dalej
OCEŃ KSIĄŻKĘ