Album ten jest chronologiczną „podróżą” po twórczości Alessandra Filipepiego zwanego
Sandrem Botticellim‚ malarza florenckiego‚
rówieśnika Leonarda da Vinci i Michała Anioła‚ autora słynnych obrazów z „Wiosną” i „Narodzinami Wenus” na czele. Większość jego dzieł zdominowały motywy religijne‚ zaczerpnięte ze Starego i Nowego Testamentu
(„Powracająca Judyta”‚ „Zwiastowanie”‚
„Święty Augustyn”‚ cykl Madonn)‚ oraz mitologiczne („Pallada i centaur”‚ „Wenus i Mars”). Z czasem zarzucił malarstwo nawiązujące do mitów Greków i Rzymian‚ koncentrując się wyłącznie na scenach religijnych. Zrobił to pod wpływem pełnych krasomówczego
fanatyzmu kazań dominikańskiego mnicha Girolama Savonaroli‚
potępiającego zarówno bogaczy (zwłaszcza Medyceuszów oraz niektórych biskupów) jak i pogańskie treści w sztuce. Wielu artystów popadało pod wpływem tego kaznodziei w mistycyzm i fanatyzm‚ także
Botticelli i jego brat Simone‚ autor kroniki wydarzeń we Florencji. Po śmierci Savonaroli‚ który został najpierw ekskomunikowany‚ a następnie spalony na stosie‚ artysta powracał okazjonalnie do motywów mitologicznych
(„Dzieje Lukrecji”).

W przeciwieństwie do większości swoich kolegów po pędzlu‚ Sandro Botticelli nie dbał o podpisywanie i datowanie swoich płócien‚ a jedynym obrazem zaopatrzonym przez niego w podpis i datę jest namalowane w 1501 roku „Mistyczne Narodzenie”.