Laureatka Nagrody Wielkiego Kalibru z 2009 roku za powieść kryminalną „Polichromia”, autorka „Kamyka” i „Grzechotki” – lubi co jakiś czas zaskoczyć swoich czytelników. A to powieścią fantasy, innym razem przewodnikiem poświęconym zabytkom województwa wielkopolskiego. Tym razem wraca do swojego ulubionego gatunku, choć doprawia go dużą dawką humoru. „Córce nieboszczyka” bliżej do publikacji Alka Rogozińskiego, Jacka Galińskiego czy Olgi Rudnickiej niż Wojciecha Chmielarza.

Tą kryminalną komedią Joanna Jodełka rozpoczyna nowy cykl, którego bohaterkami są przyrodnie siostry Raj. Ich wspólna, wyboista droga rozpoczyna się od pogrzebu ojca, bibliotekarza z Pracowni Zbiorów Masońskich. Tycjana jest konserwatorką dzieł sztuki, Adżelina – charakteryzatorką. Różnią się pod każdym względem, ale mimowolnie zostają wplątane w prywatne rodzinne śledztwo.

Ci, co już znają twórczość Jodełki, wiedzą, że autorka starannie dopracowuje intrygę i tło obyczajowe. W tej powieści wykorzystała swoją wiedzę nabytą na Wydziale Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i podaje ją w bardzo przyjemnej formie. Opowieść przepełniona jest dziełami sztuki, znakomity pomysł z wątkiem masonerii i masoników.

Przyjemna powieść kryminalna, przy której można zapomnieć o pandemicznych problemach.