Tak jak 17 lat temu, w 1993 roku, Kazik Staszewski płytą „Tata Kazika” przypomniał piosenki swojego ojca, a album, z takimi utworami jak „Celina” czy „Bal kreślarzy”, okazał się wielkim sukcesem komercyjnym, tak dziś wnuk Stanisława Staszewskiego – Kazio Staszewski – wydobył na światło dzienne wyśmienity poemat prozą, który miał się nawet stać kanwą filmu, a który bard napisał wspólnie z Andrzejem Bonarskim w początkowych latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Stanisław Staszewski to legendarny warszawski, później także paryski bard, autor wielu piosenek, wierszy, prac plastycznych. Andrzej Bonarski jest pisarzem, autorem, między innymi, scenariusza do komedii Andrzeja Kondratiuka pt. „Hydrozagadka”.

Autorzy porywają czytelnika w przeszłość, do przedwojennej Warszawy, do miejsc, w których oko w oko staje się z łotrzykami, złodziejami, stręczycielami i damami „nie najcięższych obyczajów”, a jedną z nich jest tytułowa Mańka, która złamała serce Hrabiego, złodzieja-
dżentelmena. Język tej opowieści jest niezwykły – poetycki, emocjonalny, przenikliwy, plastyczny wreszcie. Ballada o miłości, zdradzie, ciemnej stronie życia dopowiedziana jest obrazami. Teksty przeplatają się z ilustracjami, kolażami wykonanymi przez dwóch przyjaciół, którzy – to widać – bawili się przy dziele wybornie. Czasami i śmieszno, i straszno, ze zdecydowaną przewagą pierwszego. Wizerunku całości dopełnia dopracowana i przemyślana oprawa graficzna i przyjemny w dotyku papier. Wszystko w duchu maksymy, na którą można się natknąć na stronie internetowej oficyny Kosmos Kosmos, powołanej do
życia przez Kazia Staszewskiego: „Książki są po prostu fajne. Ważne, żeby były ładne i miło pachniały”.