Eryk, nasz trzyletni kundelek, lubi psocić i namawia nas do zabawy. Nasz kot okazywał złość. Pewien kruk stołował się u mojego ojca i nawet dostał imię – Maciek. Ich przyjaźń trwała kilka lat. Zwierzęta czują i myślą. Pracują zespołowo, prowadzą uprawy i budują klimatyzowane wieżowce. Tworzą narzędzia i potrafią ich używać. Przeżywają żałobę. Pszczoły porozumiewają się za pomocą tańca. Walenie nadają sobie imiona. Niektóre ryby pielą swoje podwodne „grządki”, żeby hodować wodorosty. Miasto termitów może osiągnąć nawet pięć metrów wysokości i ma własną „klimatyzację”. Kruki dla zabawy turlają się w dół ośnieżonych zboczy, a wrony z premedytacją zrzucają orzechy na ulicę, żeby wykorzystać samochody w charakterze dziadka do orzechów. Humbaki śpiewają pieśni, a kury używają co najmniej dwudziestu czterech dźwięków, by zakomunikować konkretne sytuacje. Czemu więc człowiek czuje się lepszy od zwierząt? Wygląda na to, że nie ma powodu. Christopher Lloyd w trzynastu fascynujących rozdziałach omawia osobowość zwierząt, ich uczucia, inteligencję, różne formy organizacji życia społecznego. Uczy młodych i starszych czytelników empatii i szacunku do wszystkich żywych stworzeń.