Piotr Jaroszewicz, były premier PRL za czasów Edwarda Gierka, oraz jego żona, dziennikarka Alicja Solska, zostali zamordowani w  niewyjaśnionych dotąd okolicznościach nocą z 31 sierpnia na 1 września 1992 roku. Reportaż Moniki Góry usiłuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak się stało.

Autorka zwraca uwagę na rozbieżne ustalenia i zeznania stróżów prawa. Obecność na miejscu zbrodni Dariusza Janasa z Komendy Stołecznej Policji już w nocy, kiedy znaleziono ciała, zaskakuje, zważywszy, że jego ówczesny szef, Jerzy Skrycki, twierdzi, że na miejscu zdarzenia najpierw pojawili się policjanci z komendy dzielnicowej.

Zagadkowo brzmi również opowieść technika kryminalistycznego z Komendy Stołecznej Roberta Duchnowskiego, utrzymującego, że ciało kobiety znaleziono w wannie, chociaż na sfilmowanym miejscu zbrodni widać jej związane zwłoki leżące w psim kojcu.

Zdumiewa fakt, że zabezpieczonych na miejscu zbrodni śladów krwi, włosów, fragmentów naskórka czy śliny nie poddano badaniom genetycznym. Zlekceważono też to, że Piotr Jaroszewicz miał na głowie bandaż opatrujący ranę, zaś sprawcy przypuszczalnie podawali mu też niezbędne do życia leki. Czyżby zginął dopiero wówczas, gdy nie spełnił ich żądań? A może sekret jego śmierci tkwi w dawnej… przepowiedni? Gdy był dzieckiem, przyjaciel wywróżył mu, że umrze tragicznie. Po latach myślał z obawą o słowach kolegi.