Każdy mierzy się z cierpieniem – smutkiem, stratą, rozpaczą, strachem, niepewnością, porażkami, ale nie można przy tym zapominać, że „życie – wraz ze wszystkimi traumami, bólem, rozpaczą, niedolą, śmiercią – jest darem”. 93-letnia Edith Eger, psycholożka kliniczna, matka, babcia i prababcia, w czasie wojny przeżyła piekło na ziemi – Auschwitz. Przy życiu trzymała ją… ciekawość, co wydarzy się później.

Ta książka jest niczym przewodnik na drodze do wolności, pomaga wyjść z roli ofiary, mimo strasznych i bolesnych doświadczeń. Eger zachęca czytelników do kierowania się w życiu nadzieją. Odradza przy tym lukrowanie rzeczywistości: „Nie należy oblewać czosnku czekoladą. To nie smakuje dobrze. Tak samo nie znajdziemy wolności w zaprzeczaniu rzeczywistości czy próbach zakamuflowania jej czymś słodkim”. Ten pełen empatii, wnikliwości i humoru poradnik w subtelny, ale skuteczny i inspirujący sposób zachęca do zmiany sposobu myślenia i zachowań, które zamykają nas w przeszłości, odbierają energię, radość i spokój. Wcale nie chodzi o to, by stać się nową osobą, lecz o uwolnienie potencjału, który tkwi w każdym z nas, zablokowany poczuciem winy, wstydem, żalem, niewiarą w siebie, paraliżującym lękiem. To właśnie więzienie umysłu. „Mogę. Potrafię. Chcę. Jestem gotów” – te słowa (poparte odpowiednim nastawieniem) otwierają wiele wewnętrznych drzwi.