Reportaż biograficzny, w którym bohaterka aktywnie uczestniczy. Elżbieta Dzikowska to chyba nasza pierwsza, powszechnie kojarzona, podróżniczka. Miliony Polaków poznały ją na szklanym ekranie, gdzie przez lata prowadziła – wraz z Tonym Halikiem – programy: „Gdzie pieprz rośnie”, „Gdzie rośnie wanilia” oraz najsławniejszy: „Pieprz i wanilia”. Jak się poznali?

W połowie lat siedemdziesiątych Ryszard Badowski – pionier magazynów podróżniczych TVP – pokazywał w swym magazynie „Klub sześciu kontynentów” niektóre filmy dokumentalne Halika. Autor, pragnąc znów zaistnieć w ojczyźnie, udostępniał je gratis. Gdy Badowski dowiedział się, że Elżbieta Dzikowska wybiera się do Meksyku, gdzie będąc korespondentem NBC News, rezydował Halik, poprosił ją o zrobienie krótkiego materiału dokumentalnego na jego temat. Chodziło o to, żeby podtrzymać z Halikiem relacje, zachęcając go do szerszego otwarcia archiwum dla polskiego telewidza. I takie były początki najsławniejszego tandemu polskich obieżyświatów. Niepołączonego węzłem małżeńskim – choć nazywali siebie mężem i żoną. Dlaczego? Odpowiedź w tej ze wszech miar wyczerpującej książce.