Książka wyjątkowa! Autor tego pierwszego tak obszernego i całościowego opracowania historii stolicy Wielkopolski jest znanym poznańskim historykiem o wielkiej erudycji i fenomenalnej wręcz umiejętności opowiadania o przeszłości. Nie często się zdarza, aby jeden autor objął tak rozległy okres w swoich badaniach, a do tego potrafił z tak wielką umiejętnością i jednocześnie talentem literackim zaprezentować dzieje wybranego miejsca i skonfrontować się „z historycznym kosmosem dziejów Poznania”.
Praca składa się z czterech obszernych tomów. W tomie pierwszym, obejmującym najstarsze dzieje miasta i najdłuższy okres w jego historii, bo sięgający 1793 roku, kiedy Poznań i Wielkopolska znalazły się pod rządami pruskimi w wyniku II rozbioru Polski, autor ukazuje czasy, w których rozpoczynała się polska państwowość, a potem miasto aspirowało do roli stolicy państwa, zachowując znaczące miejsce wśród innych miast w kraju, zwłaszcza w stuleciach od XVI do XVII nazwanych „złotymi wiekami” w jego dziejach. W tomie drugim przedstawiono okres długiego panowania pruskiego, od 1793 do 1918 roku, z tylko kilkuletnią przerwą w czasie Księstwa Warszawskiego. W XIX wieku „Polacy stracili wpływ na zarządzanie sprawami miejskimi, które znalazły się teraz w rękach niemieckich”, a samo miasto stało się „drugorzędną stolicą prowincji”. Jednak był to też okres ponownego budzenia się polskiej świadomości, która przejawiała się w takich dokonaniach jak Biblioteka Raczyńskich czy Hotel Bazar.
Tom III obejmuje krótszy okres, bo od odrodzenia państwa polskiego w 1918 roku do końca II wojny światowej w 1945 roku, kiedy rozwijające się do 1939 roku miasto zagarnęła III Rzesza, a do tego zostało w dużej mierze zniszczone podczas trwających ponad miesiąc walk ulicznych na początku 1945 roku. Zajmująca jest też narracja w tomie czwartym (1945-2016), gdy autor opisuje tak dramatyczne wydarzenia jak wyzwalanie miasta przez Armię Czerwoną, czego późniejszym wieloletnim znamieniem stało się przemianowanie szacownej ulicy Święty Marcin właśnie na ul. Armii Czerwonej, przywrócone na szczęście po 1989 roku, a także największy bunt robotniczy połączony z walkami ulicznymi z udziałem setek czołgów w czerwcu 1956 roku, których pointą było osławione wystąpienie premiera Józefa Cyrankiewicza, który groził, że „władza ludowa odrąbie rękę podniesioną przeciw władzy ludowej”.
W „Przedmowie” autor podkreśla bezcenny wkład zespołu Wydawnictwa Miejskiego Posnania w powstanie i ostateczny kształt tego pomnikowego dzieła, co pozwala zaliczyć je do „magistrackiego” typu publikacji o stolicy Wielkopolski, jak to miało miejsce i przed laty, jeszcze w okresie pruskiego panowania, jak i w okresie międzywojennym.