Wnikliwa i wielopłaszczyznowa biografia jednego z najpoczytniejszych polskich historyków drugiej połowy zeszłego stulecia powstała na kanwie dokumentacji z prywatnego archiwum Jerzego Łojka, syna lekarza wojskowego zamordowanego w Katyniu. Naukowca szczególnie interesowały dzieje polskiej niepodległości. Drobiazgowo i z wielu punktów widzenia badał powody jej utraty i szanse odzyskania. Doszedł do przekonania, że byt państwowy zależał od jakości elit.
Łojek był w pewnym sensie wyklęty, ponieważ reprezentował taką wizję historii, która pokazywała, że Polska miała szanse na odzyskanie państwowości, lecz w kluczowych momentach zawiodły elity, przekonuje Jerzy Kłosiński.
Mimo że bohater jego biografii był niszczony przez oponentów, zyskał olbrzymią popularność. Pisał książki językiem przystępnym, a jednocześnie dawał bazę historyczną, gwarantującą czytelnikom zrozumienie dziejów ojczyzny. Jego dorobek jest ogromny. „Szanse powstania listopadowego”, „Dzieje zdrajcy”, „Wiek markiza de Sade”, „Upadek Konstytucji 3 Maja” w latach Polski Ludowej sprzedawano spod lady. Inne prace – np. „Kalendarium historyczne” czy „Agresja 17 września 1939” – miały premiery w drugim obiegu wydawniczym. Cenzura peerelowska często go nękała. Czy to z tej racji twórczość Łojka nie doczekała się adaptacji filmowej (zabiegał o to reżyser Janusz Majewski) ani teatralnej (projekt Danuty Baduszkowej pozostał na papierze)?