Ilekroć biorę do ręki książkę z kolekcji OQO, uśmiech sam pojawia mi się na ustach. Kraina zwierząt i ich przygody to znakomita droga do pokazania małym czytelnikom świata wartości, takich jak odwaga, cierpliwość, wytrwałość czy chęć pomocy. Wśród autorów tej serii poczesne miejsce zajmuje Susanna Isern, z wykształcenia i zawodu psycholog. Oprócz tego naukowego fundamentu autorka ma nabyty kulturowo talent gawędziarski. Wynika to z faktu, że w Hiszpanii nadal żywa jest tradycja opowiadania, a cuentacuentos, czyli opowiadacze, są osobami znanymi i popularnymi. Ta umiejętność sprawia, że jej książki świetnie się czyta. Tradycją kolekcji jest, że opowiadania są ilustrowane przez artystów z całego świata, co czyni z serii produkt międzynarodowy. Takim artystą jest Marco Somà, włoski ilustrator, laureat bratysławskiego Biennale w 2013 roku;  jego prace wielokrotnie gościły na wystawie podczas targów w Bolonii, jest też nauczycielem akademickim i prowadzi zajęcia dla dzieci.

Bohaterką opowiadania jest Wiewiórka; czytelnik poznaje ją w chwili, gdy otrzymuje ona tajemniczy list. Jego treść sprawia, że Wiewiórka gorączkowo się ubiera i z pośpiechem wyrusza z domu. Niestety, nie udaje się jej szybko i bez zakłóceń dotrzeć do punktu przeznaczenia (czytelnik do końca nie wie, dokąd bohaterka zmierza), bowiem zatrzymują ją inne zwierzęta, prosząc o pomoc. Wiewiórka, dyskretnie zerkając na zegarek, pomaga Jeleniowi udekorować poroże kwiatami (Jeleń udaje się na randkę), Jeżowi rozładować transport dojrzałych brzoskwiń, Żółwicy przynosi brakujący kłębek włóczki, a wszystko to dzięki temu, że zjawiła się w pobliżu w idealnej chwili!

Czas ucieka nieubłaganie i gdy zziajana Wiewiórka jest blisko celu, nagle uderza ją myśl, że nie ma żadnego prezentu! Jest za późno, aby wracać, bo słońce chowa się za górami. Odruchowo zagląda do plecaka, będąc przekonana, że nic tam nie ma. Ale jakie zaskoczenie! Stopniowo z jego czeluści wyłaniają się drobne upominki, niepostrzeżenie włożone przez zwierzęta, którym Wiewiórka wyświadczyła rozmaite
przysługi, przychodząc w idealnej chwili. Teraz, wspominając owe dobre momenty, z zachwytem patrzy na szaliczek od Żółwicy, owoc brzoskwini od Jeża, bukiecik kwiatów od Jelenia i wiele innych. Beneficjentami Wiewiórki byli też Wilk, Świstak, Żaby, Ryby i Fretka. Ciekawe, czy wyobraźnia małego czytelnika podpowie mu, jakie były potrzeby tych zwierząt i działania pomocowe niestrudzonej Wiewiórki?

Teraz pora na finał – kto będzie adresatem wydobytych z plecaka upominków? Czytelnik dowie się, o kim mowa, w tajemniczym liście. To Zajęczyca, przyjaciółka Wiewiórki, a obecnie, co widać na ilustracji, szczęśliwa mama nowonarodzonych zajączków! Zakłopotana Wiewiórka przeprasza za nieoczekiwaną wizytę, ale okazuje się, że to jest właśnie… idealna chwila!

Kilka słów recenzji trzeba poświęcić ilustracji, gdzie obraz i słowo tworzą harmonijną, nierozerwalną całość, a przede wszystkim oprawie graficznej. Mnie najbardziej urzekła wyklejka, przedstawiająca kopertę z wyjętym listem, ale jego treść widoczna jest dopiero na ostatniej  stronie, dlatego czytelnik cały czas trwa w napięciu, po co i do kogo wędruje Wiewiórka. Nie można pominąć pracy tłumacza, Tomasz Pindel jest znakomitym iberystą, a ja miałam już okazję wspominać o jego dokonaniach, recenzując „Dziewczynki latają wysoko”, autorstwa Raquel Diaz Reguery z wydawnictwa Debit.

Autorzy „Idealnej chwili” opatrzyli książkę mottem: „Na cześć małych radości i idealnych chwil” oraz: „Dla Ciebie, bo przychodzisz w idealnej chwili”. Niech te słowa nam towarzyszą, abyśmy zauważali i doceniali idealne chwile. Cieszmy się każdą z nich, bo nie wiadomo, ile ich jest przed nami. Budujmy w sobie i w naszych dzieciach empatię, bo to dzięki niej otwieramy się na potrzeby bliźnich.