Graficzne wizualizacje danych i informacji towarzyszą nam, wbrew pozorom, od setek lat. Można napotkać opinię, że od tysięcy, jeśli zaliczymy do infografik na przykład hieroglify czy rysunki naskalne. Bzdura, moim zdaniem, jako że infografika uzupełnia zwykłe środki komunikacji, nie zastępuje ich. Zatem wszelkie rysunki towarzyszące np. opisom geograficznym, studiom statystycznym czy ekonomicznym, historycznym narracjom są formą infografii – tak jak i wykresy pogodowe czy plany metra. Trudno nam dziś wyobrazić sobie publikacje czy medialne przekazy bez infografik, tłumaczą nam wszystko, od matematycznych formuł, poprzez wyniki wyborów, aż do muzycznych animacji.

Nic dziwnego zatem, że znaleźli się historycy, którzy postanowili ogromną ilość danych, jakie skumulowały dzieje II wojny światowej, „przełożyć” na infografię. Wybrali 53 tematy, świadomie – acz z żalem – pomijając wiele innych, próbując przy pomocy wykresów, map, rysunków, kolorów i powiązań wzbogacić ich odczytanie: ułatwić porównania, podkreślić różnice, zwrócić uwagę na specyfikę narodową np. w produkcji sprzętu wojennego. Infografikom towarzyszą opisy: Każdy rozdział otwiera zazwyczaj solidne wprowadzenie, umiejscawiające jego zawartość w kontekście historycznym, poszczególne bloki graficzne i rysunki także opatrzone są wyjaśnieniami.

Nie jest to jednak „książeczka do czytania”, korzystający z niej muszą umieć orientować się w temacie, by móc z sukcesem przeanalizować podsunięte obrazy. Jean Lopez, pod którego kierownictwem pracował zespół autorów, chciałby, aby tom był „źródłem pogłębiania, odkrywania na nowo, a także weryfikacji naszej wiedzy” na temat II wojny światowej. Czy rzeczywiście infografiki w nim zebrane pozwolą „inaczej odczytać [owe] gigantyczne zmagania”, to pytanie do indywidualnych czytelników.