Iwona Wierzba we wstępie do swojej książki wspomina czytane w dzieciństwie ukradkiem „Życie seksualne dzikich” Bronisława Malinowskiego. I właśnie duch antropologicznej ciekawości, podejście bez uprzedzeń oraz referowanie tematu bez pruderii przyświeca całej książce.

Czytelnik znajdzie tu przegląd całego spektrum zagadnień dotyczących seksualności, płodności, związków, prokreacji, antykoncepcji, aborcji, bezpłodności, chorób przenoszonych drogą płciową, przestępstw i nadużyć seksualnych oraz demografii i przeludnienia planety. A wszystko to opowiedziane tak zgrabnie, tak subtelnie, że spokojnie może to być lektura gimnazjalistów. Można czytać tą książkę na kilka sposobów, jako wykład o ludzkiej seksualności, która jest złożonym, bogatym w znaczenia i odmiany konstruktem, jako zbiór anegdot o tym, jak w różnych epokach i kulturach bardzo różnie podchodzono do tych samych spraw, wreszcie jako przystępne kompendium tematu.

Autorka pokazuje szeroki kontekst kulturowy i społeczny po to, żebyśmy mogli poznać mity i symbole, zwyczaje i fakty z historii całego świata, różne polityki prokreacyjne i demograficzne, wreszcie, jakie są ustalenia medyczne i to, jak są wykorzystywane. Niezwykle wyważony jest język tej publikacji. Nie ma epatowania sensacją. Nie ma moralizowania.

Do tego książka została pięknie wydana, jest niezwykle dopracowana edytorsko, z ciekawymi rozwiązaniami na poziomie tekstu, ze świetnymi ilustracjami Marianny Sztymy. Dawno nie miałam w ręku książki tak kompletnej. Chciałabym, żeby znalazła się w każdej bibliotece publicznej, każdej bibliotece szkolnej, żeby była w domowych księgozbiorach tak powszechna jak niegdyś „Sztuka kochania” Michaliny Wisłockiej. Zasługuje na to.