Książka włoskiego paleontologa, dziennikarza i popularyzatora nauki. Na Półwyspie Apenińskim zyskała miano bestsellera. Doczekała się kilkunastu tłumaczeń.

Alberto Angela odkrywa przed czytelnikami codzienność Wiecznego Miasta, w okresie jego największej chwały, za panowania cesarza Trajana – konkretnie w roku 115 – gdy Rzym osiągnął szczytowy zasięg terytorialny. Atrybutem autora jest… zegarek. Dokonał bowiem skrupulatnego podziału doby na wycinki czasu, zawierając w nich wiadomości dotyczące czynności, jakie starożytni Rzymianie wykonywali o poszczególnych porach dnia i nocy. Tym sposobem poznajemy wyposażenie ich domostw, dowiadujemy się, jak pielęgnowali ogrody i oczka wodne, jakiej modzie hołdowali, co i kiedy jadali, jak dbali o higienę, a nawet czym wyrażała się ich seksualność.

Oprowadzając, niczym licencjonowany przewodnik, czytelnika po mieście nad Tybrem, autor posiłkuje się zachowanymi fragmentami Forma Urbis Romae, czyli marmurowego planu Rzymu. Wprawdzie ów plan pochodzi z okresu niemal o wiek późniejszego, lecz ciągle stanowi dobry punkt odniesienia. Przedstawiając postacie, pisarz wspomaga się inskrypcjami cmentarnymi, jak również dorobkiem pisarskim, dzięki czemu powstał kolorowy i wieloraki wizerunek miasta, w którym aż chciałoby się zamieszkać. Spacerujemy zatłoczonymi ulicami, zaglądamy do warsztatów rzemieślniczych, księgarń, term, jadłodajni, na Forum Romanum, do amfiteatru, sadyb dostojników i plebsu, na targ niewolników…