Bycie piętnastolatkiem nie jest łatwe. Gorsze może być jedynie bycie czternastolatkiem. Taką dewizę
wyznaje Jeremi. Można już nie pamiętać, jak to było, albo właśnie
przeżywać podobne rozterki, ale czytając ten komiks po prostu nie sposób pozostać poważnym. Komiks ten, mimo iż głównie bawi,
przynosi również wiele życiowych
mądrości i dla tych, którzy potrafią na siebie spojrzeć z dystansem
może stanowić wspaniały
poradnik postępowania z buntowniczymi
nastolatkami. Od nastolatków
dystansu do siebie trudno
bowiem raczej wymagać. Narysowane
sprawną, bardzo czytelną,
czasem wręcz ekspresyjną kreską opowiastki z życia przeciętnej
rodziny niosą ze sobą wiele ciepła i życzliwości. Prezentowana
tu mała domowa wspólnota
przeżywa swe wzloty i upadki,
ale zawsze są one ukazywane
w sposób niezwykle przyjazny i sympatyczny. W natłoku literatury
pasącej się konfliktami, „Jeremi”
to z pewnością konstruktywny
pomost, pomiędzy często oddalonymi
od siebie pokoleniami. A może jest tutaj gotowy przepis na rozładowanie codziennych napięć?
Niech postać komiksu nikogo
tu nie zmyli!