To był jeden z największych przebojów kinowych ubiegłej dekady. „Polowanie na Czerwony Październik”
– adaptacja szlagierowej powieści Toma Clancy’ego pod tym samym tytułem – w reżyserii Johna McTiernana z Seanem Connerym, Alecem Baldwinem, Samem Neillem, Scottem Glennem, Stelanem Skarsgardem a i Krzysztofem Janczarem w rolach wiodących. Autorzy pracy „K-129 zaginął”
weryfikują wiarygodność wielu epizodów tego ekranowego hitu.

Na początku 1968 roku radziecki okręt podwodny wyposażony w broń jądrową niespodziewanie tonie wraz z całą załogą u wybrzeży amerykańskich
Hawajów. Zebrane dowody potwierdzają, że okręt – oznaczony symbolem
K-129 – poszedł na dno podczas próby odpalenia rakiety na bazę marynarki wojennej w Pearl Harbor. Dziś już wiadomo, że wymknął się spod kontroli dowództwa i zaczął realizować awanturniczą misję.

Rosjanom nie udało się odnaleźć wraku, natomiast wywiad amerykański
zlokalizował miejsce katastrofy. Prezydent Richard Nixon podjął decyzję o tajnej operacji wydobycia K-129. Śmiałe przedsięwzięcie, które przez lata utrzymywano w tajemnicy, zakończyło się sukcesem. Po wydobyciu wraku
wyszło na jaw, że radziecki okręt miał za zadanie sprowokować konflikt zbrojny między Stanami Zjednoczonymi i Chinami. W czasie prowadzenia akcji wydobywczej nastąpiły zmiany w polityce amerykańskiej w stosunku do ZSRR i Chin. Czyżby informacje uzyskane w wyniku zbadania wraku K-129 przesądziły o kształcie polityki odprężenia na linii Waszyngton-Moskwa i otwarciu Chin na Zachód? Kto w ZSRR mógł być architektem tak zuchwałej operacji? – zastanawiają się autorzy i nie znajdują odpowiedzi.