Fabuła powieści rozgrywa się na dwóch płaszczyznach
czasowych: w roku 2007 oraz w latach
1556-1589. W realiach współczesnych
para naukowców z Cambridge, Stella Cody
i Kit O’Connor, poszukują nieskazitelnie pięknej
bryły szafiru uformowanej na kształt ludzkiej
czaszki, jednej z trzynastu o których mówią
dawne księgi Majów. Od poszukiwanej przez
nich czaszki zależą losy świata, którego koniec
zaszyfrowane piktogramy Majów zapowiedziały
na 21 grudnia 2012 roku. Idąc tropem legendarnego obiektu, naukowcy
opierają się na zapiskach lekarza i astrologa z epoki Tudorów,
Cedrika Owena. Oskarżony o herezję, musiał uciekać z Anglii.
Osiedlił się we Francji, gdzie jego talent medyczny przyciągnął
uwagę królowej Katarzyny Medycejskiej. Na dworze królewskim
Owen poznał sławnego lekarza i jasnowidza, Michela de Nostradame,
zwanego Nostradamusem, od którego dowiedział się o swojej
życiowej misji. A było nią poznanie tajemnicy kryształowej czaszki,
przekazanie jej potomnym oraz ukrycie czaszki w bezpiecznym
miejscu, aby nie wpadła w ręce osób niepowołanych, spragnionych
posłużenia się jej magiczną mocą.

Autorka wydaje się traktować serio swoje przesłanie dotyczące
roku 2012. Poszczególne rozdziały zaopatruje w cytaty z centuriów
Nostradamusa, a w odautorskim słowie pisze: „Książka ta powstała
i została przeczytana w »czasach ostatecznych« – w okresie, gdy światu
grozi zagłada”. Bo – jak reklamuje utwór wydawca sugerując niezupełnie
zgodnie z zawartością powieści, której akcja nie rozgrywa się
w roku 2012, ale w 2007 – „Armagedon właśnie się zaczyna – pozostało
zaledwie kilka dni”.