Pomimo burzliwego czasu‚ w jakim przyszło żyć obu korespondentom‚
zachował
się znaczący zbiór ich listów. Wysyłane były przez lat ponad dwadzieścia‚ z Polski zagranicę‚ z zagranicy do Polski‚ a także przez pewien czas‚ gdy obaj twórcy przebywali na zachodzie Europy – listy wędrowały między Włochami a Paryżem. Najbardziej intensywna była korespondencja w latach 60.‚ potem osłabła‚ tak że z czasu pobytu Sławomira Mrożka w Meksyku pozostało
tylko kilka stroniczek.

O wartości tej korespondencji nie ma powodu dyskutować. Jeden z najwybitniejszych
dramaturgów współczesnych
i jeden z najważniejszych polskich krytyków pozostawili fascynujący zapis wieloletniego dialogu. Jak zauważa autor wstępu: niewiele dowiadujemy się o ich życiu codziennym czy prywatnym‚ są to bowiem sprawy jakie nie zaprzątają ich umysłów. Wymieniają myśli o sprawach najważniejszych‚ a głównie o literaturze‚ czego można się było zresztą spodziewać.

Autorem wstępu jest Tadeusz Nyczek‚ którego tekst dodaje jeszcze blasku publikowanej korespondencji. Znajomy obu autorów‚ wie o nich na tyle dużo‚ aby najlepiej wprowadzić czytelnika w tematykę listów‚ a przy tym nie epatuje swoją zażyłością z wielkimi
osobowościami. Szczególnym uzupełnieniem tekstu jest fascynująca kolekcja portretów fotograficznych obu korespondentów‚ najlepiej prezentująca upływ czasu.