Niewielki objętościowo zbiór zawierający dziewięć rozmów niesie w sobie
ogromny przekaz. Wywiady wcześniej drukowane były w „Rzeczpospolitej”
lub w „Newsweeku”. Rozmówcy Szymona Hołowni – osoby
poszkodowane w wypadkach, nieuleczalnie chorzy, rodzice i lekarze
– zwierzają się ze swoich największych tragedii, mówią o ludzkim bólu
i cierpieniu. Sam autor w wywiadzie dla „Press” przyznał, że przygotowując
ten cykl nauczył się słuchać ludzi, zamiast ich zagadywać. I tak np.
Jan Dobrowolski, anestezjolog, prezes Polskiego Towarzystwa Badania
Bólu opowiada jak powstaje ból, czy naprawdę „musi boleć” i że „samo
w sobie cierpienie nie ma sensu” inny lekarz – pediatra, neonatolog
wypowiada się na temat eutanazji, neurochirurg opowiada o śmierci,
o moralnych rozterkach lekarzy, ich etycznych dylematach, dramatycznych
wyborach i o ułomności prawa. Z książki wyłania się obraz służby
zdrowia i ludzi, którzy z powołania chcą walczyć o życie ludzkie, ulżyć
cierpieniom, ale skuteczną blokadą jest brak pieniędzy na podstawowy
sprzęt, na badania naukowe. Ludzie poszkodowani przez los dają
świadectwo temu, że można wygrać z cierpieniem. To książka, która
niesie nadzieję i wiarę w człowieka.